“Algıda seçicilik’’ diye bir kavram var.

Herkes; sınıfsal konumuna, kişiliğine, kültürüne, zekâsına, yaşam biçimine, ideolojisine göre olgulara ilgi gösteriyor veya görmezden geliyor.

Mesela…

“Yandaş ve fondaş’’ olmayan; iş takipçiliği, tetikçilik yapmayan, algı operasyonlarına alet edilemeyen; ilan ve reklam geliri elde etmek için güç odaklarına yalakalaşmayan; elinden geldiğince, aklı erdiğince gerçeklere değinmeye özen gösteren…

Bilgi birikimiyle, tecrübesiyle, yeteneğiyle para kazanmaya çalışan, kendi halinde bir basın emekçisi, bir fikir işçisi olarak…

Otomatiğe bağlanan zamlarla; çarşı pazarda ve AVM’lerde tırmanan fiyat etiketleriyle; eve gelen elektrik, su, doğal gaz, apartman gideri, internet, cep telefonu faturalarındaki büyük artışlarla; yaygınlaşan işsizlikle; yoğunlaşan iflaslarla; azgınlaşan enflasyonla; ödenemeyen kredi kartı borçlarıyla; bel büken vergilerle; uçuşa geçen ev kiralarıyla, ev fiyatlarıyla; özeti hayat pahalılığıyla çok ama çok ilgiliyim.

Hem, nasıl ilgili olmayayım ki…

Bütün bunları ruhumda, etimde kemiğimde hissediyorum. Rüyalarıma giriyorlar, kâbusum oluyorlar, gece yarıları kan ter içinde uyanıyorum.

Ve bu konularda medyada yer alan haberlere “algıda seçicilik’’ yaparak hafızamda geniş yer ayırıyorum.

Ve biliyorum ve aklım, vicdanım bana diyor ki; gazetecinin gündemi halkın gündemidir; yukarıda yazdıklarım halkın yakıcı, ezici, yıpratıcı gündemidir.

AÇLIK YOKSULLUK

Buyurun gazetede bir haber…

“Türkiye İşçi Sendikaları Konfederasyonu, çalışanların geçim şartlarını ortaya koymak amacıyla her ay yaptığı “Açlık ve Yoksulluk Sınırı Araştırması”nın temmuz ayı sonuçlarını yayınladı.

Araştırmaya göre, bu ay 4 kişilik ailenin sağlıklı, dengeli ve yeterli beslenebilmesi için yapması gereken gıda harcaması tutarını ifade eden açlık sınırı 2 bin 903 TL olarak belirlendi.

Gıda harcaması ile birlikte giyim, konut (kira, elektrik, su, yakıt), ulaşım, eğitim, sağlık ve benzeri ihtiyaçlar için yapılması zorunlu diğer aylık harcamalarının toplam tutarı (yoksulluk sınırı) 9.457,36 liraya yükseldi.

Bekâr bir çalışanın ‘yaşama maliyeti’ ise aylık 3.546,22 lira oldu.’’

**********************

Bu bölümü şöyle özetleyeyim mi…

Kapitalizme itiraz etmeden yapılan; siyaset, ekonomi, çarpık kentleşme, çevre sorunları, betonlaşma, mülteci meselesi, mafyalaşma, kadın hakları, yolsuzluk, talan, yağma, medya, seçim, hukuk devleti, demokrasi, spor, kültür-sanat, laiklik konuşmaları ve yazıları bana sabun köpüğü gibi geliyor.

HÜLYA

Dün bir acı haberle sarsıldım…

Değerli arkadaşım, sevgili Sevinç Aydın; biricik kızı Hülya’yı, elim bir kaza sonucu çok genç yaşındayken yitirdi.

Sevinç Aydın’ın büyük acısını paylaşıyor, sabır diliyorum.

Hülya Atabay’ın ruhu şad olsun.