Bugün 2006 yılının en iyi filmini konuşacağız. Arabalar filmi vizyona girdiğinde ben henüz 8 yaşında bir çocuktum ve filmi izlediğimde çok büyük keyif almıştım. Film beni o kadar etkilemişti ki resmen çıldırıyordum. Sürekli bu film hakkında konuşuyordum. Aradan geçen zamanda bu filme olan tutkum hiç azalmadı. Hala zaman zaman filmin sevdiğim sahnelerini açıp izliyorum. Arabalar filmi antropomorfik bir yapım olarak karşımıza çıkıyor. Antropomorfizm, insanlara ait özelliklerin başka varlıklara atfedilmesine denir. Disney yıllarca bize pek çok başarılı animasyon filmi sunmayı başardı. Disney, yaptığı animasyon filmlerinde çocukları eğlendirecek niteliklerin yanında yetişkinlerin de ilgisini çekebilecek unsurlarla yapımlarını oluşturarak yıllarca her kesimden izleyiciye hitap etmeyi başardı. Bunlardan birisi de Arabalar filmi. Küçükken arabaların konuşması, insan gibi davranması bana çok çılgınca gelmişti. Filmin başrolünde Şimşek McQueen adlı arabayı görüyoruz. Kendisi bencil, gösterişçi, egoist, küstah ve saygısız biri olarak karşımıza çıkıyor. Fakat film boyunca özellikle Radyatör Kasabası'nda geçirdiği sürede diğer karakterleri tanıyor ve zamanla değişiyor. Mater ile olan dostluğu, Sally’ye olan aşkı, Doc Hudson’a olan saygısı ve diğer karakterlerle olan iletişimi ile birlikte aralarındaki ilişki Şimşek McQueen’in kendini beğenmiş tavırlarından kurtulup daha iyi birisine dönüşmesini sağlıyor. Burada birilerine gerçekten değer vermeyi ve kendinden başkalarını önemsemeyi öğreniyor. Elbette bunun yanında filmin asıl heyecan verici kısmı olan yarış ve Piston Kupası için hazırlanması da bizi filme daha çok bağlıyor. Özellikle Guido ve Luigi ile lastik seçtikleri sahneleri çok sevmiştim. Final yarışında ilk başta yarışa odaklanamıyor ama Radyatör Kasabası’ndaki dostlarının geldiğini görünce kendine geliyor. Yarış ilerledikçe heyecan artıyor. Guido’nun çok hızlı bir şekilde McQueen’in lastiklerini değiştirdiği sahneyi çok seviyorum. Filmin son bölümünde final yarışında bitiş çizgisini geçmek üzereyken McQueen, Kral adlı aracın kaza yaptığını görüyor ve yarışı kazanmaktan vazgeçip onun yarışı bitirmesine yardım ediyor.  "Bence Kral son yarışını bitirebilmeli" diyerek çok anlamlı bir hareket yapıyor.

Kral ona "Az önce bir Piston Kupası kaybettin, farkında mısın?" diye soruyor. McQueen ise "Tanıdığım, mızmız, yaşlı bir yarış arabası bana şöyle dedi; kupa dediğin boş bir kasedir." Şimşek McQueen yarışı kazanmıyor belki ama kahraman oluyor ve herkesin saygısını kazanıyor. Arabalar filmi aynı zamanda UNESCO yaşayan değerler listesindeki değerleri içeriyor. Buna göre filmde en fazla tekrar eden değerin alçakgönüllülük ve saygı olduğu anlaşılıyor. Ardından da işbirliği, sevgi ve dürüstlük gibi değerler geliyor. Bu değerler sadece ders vermek veya öğüt vermek amaçlı gözümüze sokarak değil, güçlü senaryoda iyi bir biçimde işlenerek bize sunuluyor. Bu yüzden arabalar filmi gelmiş geçmiş en iyi animasyon filmlerinden biri olmuştur. Devamında gelen iki filmde ise kalite giderek düştü. Bilmiyorum, arabalar gibi antropomorfik bir yapımda, üstelik değerler bakımından çok iyi mesajlar içeren bir filmin bu denli başarısız senaryolara kurban edilerek devam ettirilmeye çalışılması bende büyük hayal kırıklığı yarattı. Belki yıllar sonra dördüncü bir filmle karşımıza çıkabilirler ama şimdilik öyle bir ihtimal görünmüyor. O yüzden masum çocukluğumdan kalan Arabalar serisinin ilk filmini sevmeye, sık sık izlemeye ve mutlu olmaya devam edeceğim.