Can Ertan bir insandı. İnsan gibi bir insan ama..!
Can’ın 48 yıl süren özgeçmişini incelediğimizde;yaşam süresinin “parantez aç-parantez kapa” işleminden çok daha uzun ve anlamlı olduğunu anlayabiliyor insan…
Kim ne derse desin; Can Ertan,iyi bir insandı.
Ama öyle bir insandı ki; kimsenin üzülmesini istemezdi. Y.Marmara Gazetesi’nde yazdığı yazılarında ve yazılarına gelen okur yorumlarında; hep karşısındakilere kırmadan-yormadan ve hırpalamadan hümanist mesajlar verirdi.
Özel yaşamında da aynı insandı.İnsanları da severdi,evindeki tek canlı varlık olan muhabbet kuşu İlham’ı da…Zaten manevi değeri olan şeyler çoktu dolu-dolu yaşamında…
Şiirleri,şarkıları,kitapları,filmleri ve plakları çok ama çok severdi.
Paylaşırdı beğendiği yapıtların isimlerini sık-sık okurları ile…İnsanlar da okusun,insanlar da seyretsin ve insanlar da dinlesin diye…
Dedim ya…Can;bir insandı.İnsan gibi insan ama..!
Hep insanlık denizinde yüzdü. Hep sevdiği şeyleri yapmaya çalıştı.
Hayata dokunan iyi bir makale yazmak için, günlerce araştırmalar yaptığını,konunun uzmanları/muhatapları ile görüştüğünü bilirim.Uğur Mumcu’nun dediği gibi “Bilgi sahibi olmadan,fikir sahibi olunamayacağına” yürekten inanırdı.Araştırırdı ve soruştururdu bir çok şeyi, okurları ile doğruları paylaşmak için…
Bursa’daki doğal çevrenin korunması ile ilgili; uzun soluklu projelere de sıcak bakardı.
Ama ne diyelim.YAŞAM ;onca güzelliklerine ve iyiliklerine rağmen bazen kısa oluyor.
Can Ertan;bundan tam 1 yıl önce yani 2 Şubat 2022’de hayata veda etti.
Hem de ne veda..!
Hem hüzünlü,hem de trajik ayrıntıları çok olan bir veda oldu bu…Orhan Veli’nin Yazık oldu Süleyman Efendi’ye isimli ünlü şiirindeki “Kendi gitti,ismi bile kalmadı yadigar” mısralarını çağrıştırırcasına…
BURSA VE BURSASPOR SEVDALISIYDI.
Can’ın yüreğine sığdırdığı manevi zenginliklerin yanında, hüzünler ve acılar da vardı yaşamında ne yazık ki…Üzgün ve kederliydi yaşamının son günlerinde…Hayatın acımasız yüzünü de görmüştü üst-üste yaşadığı birkaç olay ile…Kahrolmuştu.
Ama yine de dostlarına karşı; gülen yüzünü ve telefonda bile pozitif enerji veren muhabbetini hiçbir zaman yitirmedi.
Doğup büyüdüğü Hisar semti ile bağını hiç koparmadığını anlamıştık yazılarında paylaştığı çocukluk anılarında Sevgili Can’ın…Her satırı sevgi,saygı ve Bursa kokan hikayelerinde…Yeşil-Beyazlı Bursaspor sevgisinde…
Yaşadığı kente böylesine içten sevdalıydı Can…
Ama dedik ya; yaşam parantezlere sığmayacak kadar kısa bazen…
Sağlığına çok dikkat etmesine rağmen vücuduna giren COVİD belası ve ardından kaldırıldığı hastanede yaşanan düşme sonrasındaki beyin kanaması,onu aramızdan aldı geçtiğimiz yıl bugün…Bu süreç ile ilgili soru işaretleri var hala birçok dostunun kafasında…
“Bir Can Ertan geçti bu dünyadan” denebilecek kadar değerli bir yazardı benim Sevgili Dostum…Bazen “Seninle aynı gazetede yazmaktan onur duyuyorum” derdi bana gururumu okşamak için…O iltifatını bile özlüyorum Sevgili Can’ın…
Mütevazi yaşadı,öyle öldü. Birçok sanatçı, gazeteci ve yazar gibi…
Geriye unutulmaz izleri,sözleri ve facebook’taki anı fotoğrafları kaldı.
BUGÜN GÜNLERDEN:CAN ERTAN’DIR.
Gazeteci-Yazar Can Ertan,Yeni Marmara Gazetesi’ndeki son yazılarından birini 30 Aralık 2021’de kaleme almıştı ve “2022 Yılı için kendime verdiğim sözler” başlığı ile yeni yılda yapacaklarını yazmıştı her zamanki gibi içten bir şekilde…
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
BİNAY KAZAN
BİR CAN ERTAN GEÇTİ BU DÜNYADAN..!
Can Ertan bir insandı. İnsan gibi bir insan ama..!
Can’ın 48 yıl süren özgeçmişini incelediğimizde;yaşam süresinin “parantez aç-parantez kapa” işleminden çok daha uzun ve anlamlı olduğunu anlayabiliyor insan…
Kim ne derse desin; Can Ertan,iyi bir insandı.
Ama öyle bir insandı ki; kimsenin üzülmesini istemezdi. Y.Marmara Gazetesi’nde yazdığı yazılarında ve yazılarına gelen okur yorumlarında; hep karşısındakilere kırmadan-yormadan ve hırpalamadan hümanist mesajlar verirdi.
Özel yaşamında da aynı insandı.İnsanları da severdi,evindeki tek canlı varlık olan muhabbet kuşu İlham’ı da…Zaten manevi değeri olan şeyler çoktu dolu-dolu yaşamında…
Şiirleri,şarkıları,kitapları,filmleri ve plakları çok ama çok severdi.
Paylaşırdı beğendiği yapıtların isimlerini sık-sık okurları ile…İnsanlar da okusun,insanlar da seyretsin ve insanlar da dinlesin diye…
Dedim ya…Can;bir insandı.İnsan gibi insan ama..!
Hep insanlık denizinde yüzdü. Hep sevdiği şeyleri yapmaya çalıştı.
Hayata dokunan iyi bir makale yazmak için, günlerce araştırmalar yaptığını,konunun uzmanları/muhatapları ile görüştüğünü bilirim.Uğur Mumcu’nun dediği gibi “Bilgi sahibi olmadan,fikir sahibi olunamayacağına” yürekten inanırdı.Araştırırdı ve soruştururdu bir çok şeyi, okurları ile doğruları paylaşmak için…
Bursa’daki doğal çevrenin korunması ile ilgili; uzun soluklu projelere de sıcak bakardı.
Ama ne diyelim.YAŞAM ;onca güzelliklerine ve iyiliklerine rağmen bazen kısa oluyor.
Can Ertan;bundan tam 1 yıl önce yani 2 Şubat 2022’de hayata veda etti.
Hem de ne veda..!
Hem hüzünlü,hem de trajik ayrıntıları çok olan bir veda oldu bu…Orhan Veli’nin Yazık oldu Süleyman Efendi’ye isimli ünlü şiirindeki “Kendi gitti,ismi bile kalmadı yadigar” mısralarını çağrıştırırcasına…
BURSA VE BURSASPOR SEVDALISIYDI.
Can’ın yüreğine sığdırdığı manevi zenginliklerin yanında, hüzünler ve acılar da vardı yaşamında ne yazık ki…Üzgün ve kederliydi yaşamının son günlerinde…Hayatın acımasız yüzünü de görmüştü üst-üste yaşadığı birkaç olay ile…Kahrolmuştu.
Ama yine de dostlarına karşı; gülen yüzünü ve telefonda bile pozitif enerji veren muhabbetini hiçbir zaman yitirmedi.
Doğup büyüdüğü Hisar semti ile bağını hiç koparmadığını anlamıştık yazılarında paylaştığı çocukluk anılarında Sevgili Can’ın…Her satırı sevgi,saygı ve Bursa kokan hikayelerinde…Yeşil-Beyazlı Bursaspor sevgisinde…
Yaşadığı kente böylesine içten sevdalıydı Can…
Ama dedik ya; yaşam parantezlere sığmayacak kadar kısa bazen…
Sağlığına çok dikkat etmesine rağmen vücuduna giren COVİD belası ve ardından kaldırıldığı hastanede yaşanan düşme sonrasındaki beyin kanaması,onu aramızdan aldı geçtiğimiz yıl bugün…Bu süreç ile ilgili soru işaretleri var hala birçok dostunun kafasında…
Ama olan oldu ne yazık ki….
Şiirleri,şarkıları,kitapları,plakları ve muhabbet kuşu İlham’ı yetim bırakarak hayatımızdan ansızın çekilip gitti sevgili arkadaşımız…
“Bir Can Ertan geçti bu dünyadan” denebilecek kadar değerli bir yazardı benim Sevgili Dostum…Bazen “Seninle aynı gazetede yazmaktan onur duyuyorum” derdi bana gururumu okşamak için…O iltifatını bile özlüyorum Sevgili Can’ın…
Mütevazi yaşadı,öyle öldü. Birçok sanatçı, gazeteci ve yazar gibi…
Geriye unutulmaz izleri,sözleri ve facebook’taki anı fotoğrafları kaldı.
BUGÜN GÜNLERDEN:CAN ERTAN’DIR.
Gazeteci-Yazar Can Ertan,Yeni Marmara Gazetesi’ndeki son yazılarından birini 30 Aralık 2021’de kaleme almıştı ve “2022 Yılı için kendime verdiğim sözler” başlığı ile yeni yılda yapacaklarını yazmıştı her zamanki gibi içten bir şekilde…
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Doğmalardan, ön yargılardan,nefret dilinden,kibirden,hasetten ve fesattan,vasattan,magazinden uzak durmaya çalışacağım.
Dostlarımı daha sık arayacağım ve ölmüşlerimi yad edeceğim.
Sevdiklerime kendilerini sevdiğimi daha sık söyleyeceğim.
Karamsarlık ve umutsuzluk yaymayacağım etrafıma…
Her gün bir şiir okumaya devam edeceğim.
Münir Nurettin,Müzeyyen Senar ve Zeki Müren şarkıları yankılanacak hep kulaklarımda…
Bukowski’nin “Biri sizi sevmişse,hayatınız kurtulmuştur” sözünü hiç unutmayacağım.
2022’de kendime verdiğim bu sözleri tutmak için de elimden geleni yapacağım.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Maalesef hayata geçemedi hazırladığı bu nitelikli manifesto…
Sözler uçtu,ondan geriye herkeste derin izler bırakan bu yazı kaldı.
Söz uçar,yazı kalır örneği..!
Bugün tam bir yıl geçti onun zamansız gidişinden bu yana..
Ama ülkede hiçbir şey değişmedi.
Değişen yalnızca zamandı, takvimlere de yansıyan…
Bilinmeli ki..Bu takvimlerde bugün günlerden; Can ERTAN’dır.
Ve onun yokluğu…Dostlarının içinde kanayan bir yaradır.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
ÖZLÜ SÖZLER:
Vaktinden önce gider mi insan..?
Gidiyorlar işte…
Duvarda hırkaları,
Cebinde fotoğrafları,
Radyoda şarkıları…
Herşeyi dağıtıp gidiyorlar hem de,
”Gidiyorum”bile diyemeden…
(Laedri)