Tüm gelişmelere rağmen insanoğlu gelişiminde bir adım ileriye gidememiş görünüyor. Zaman değişiyor, teknoloji hayatımıza sürekli yeni şeyler dâhil ediyor, insana, doğaya ve çevreye faydalı birçok ürün ve icatlar ortaya çıkıyor. Dünya yaşanabilir olsun ve herkese eşit şanslar ve imkânlar tanısın diye uğraşan insanlar var. Bunda samimi olanlar da var ticari düşünenler de. Yine de insanlık yararına, çevre, hayvan ve doğa yararına ne varsa iyidir. Ortaya çıkış sebebi önemli değildir.

İnsanlık ise buna rağmen bir adım ileriye gidememiş görünüyor. Bazı insanların aksine şahsi menfaati için dünyayı yok edecek tıynette insanlar da var. Bu tür kötü niyetli insanların sayısı az da değildir. Belki hepsi dünyanın yok olmasını isteyen türden değildir ancak yapıp ettiklerinin insanlığa zerre faydası yok. Bir bakıma bu tür insanlara da katlanılabilir ve hatta hoş görülebilir çünkü tıynetleri ayan beyan ortadadır. Yapıp ettiklerin ortadadır, bu yüzden kim oldukları belli olduğu için insanlık onlardan çok fazla çekinmez, ne yapacaklarını bilip tedbirini alır.

Bir de koyun postuna girmiş kurtlar var ki asıl dünyayı yok edecek kişiler bunlar olmasına rağmen, sözlerine konuşmalarına baktığında kötü olduklarına bile inanmakta zorluk çekilir. İyi görünen kötüler çok tehlikelidirler. Ne yapacaklarını kestirilmez, ne zaman devreye girip kinlerini kusacakları asla belli olmaz. Evet, çok kindardırlar. İstemedikleri bir şey gerçekleşirse tüm insanlığa kin güderler.

Zamanımızın asıl sorunu bu insanlar da değildir. Asıl büyük sorun insanlığın toplumsal olarak bir iyilik üretememiş olmasıdır. İnsanı insan olduğu kendinden olduğu için saygı duyması gerekirken, bazen milliyetçilik hatta kavmiyetçilik çok daha ön planda tutuluyor olmuştur. Görünürde medenileşmiş biz zaman olmasına rağmen, yaşanan olaylara bakıldığında, medenileşmek bir yana adeta daha da vahşileşmiş gibi görünüyor insanlık. Bir taraftan haksız ve hukuksuz bir şekilde gasp edilen topraklar, gasp edilen özgürlükler, gasp edilen dini yaşam koşulları, bir taraftan, adaletten, eşitlikten dem vuran devletler.

Avrupa Birliğinin medeni bir toplumu temsil ettiği düşünülen bu zamanda bazı ülkeler için aldıkları kararlar karşısında medeniyet bir yana insanlıktan nasip almadıkları görülüyor.  Fransa, Almanya gibi ülkelerin geçmişleri çok kirli olduğu halde başta Türkiye olmak üzere birçok doğu ülkesine medeniyet dersi vermeye kalkan aymaz ülkelerdir. Ancak zaman öyle kötü ki, Almanya ve Fransa haklı kabul ediliyor, diğer mağdur ülkelerin seslerini duyan olmuyor.

Bu kadar karmaşa ve adaletsiz bir zaman içerisinde sesini duyurabilmenin imkânsız olduğu bu zamanda, bizim yapmamız gereken yegâne şey birlik olmak ve birlik olduktan sonra da bu birliğe sahip çıkmaktır. Toplumsal olarak birliği yakalamak zorundayız. Yönetim katında muhalefetin varlığı toplumsal birlikteliği bozmamalıdır. Muhalefet, iktidardakilerin işlerini daha iyi yapması için var olmalıdır, ülkenin birliğini ve beraberliği bozmak için değil.

Biz birliğimizi koruyabilirsen, dünyanın tamamı karşımıza dikilse bizi yıkamaz. Ancak aksi durumda bizi bölüp parçalamak ve yok etmek isteyen birçok unsur var. Bu unsurlar zaten bizden ve birliğimizden hiç hazzetmediler, geçmişten günümüze kadar, bizi yıkmak için her türlü melaneti sergilediklerini biliyoruz. Şimdi ise devlet ve toplum olarak daha güçlü durumdayız. Her türlü imkana sahibiz. Gerek askeri, gerek ekonomik ve gerekse siyasi olarak her türlü iradeye ve gücümüz var. tek ihtiyacımız birlik. Bu gün olmazsa bu birlik, yarın çok geç olabilir. Daha duyarlı, daha anlayışlı ve kardeş olduğumuz kavrama zamanıdır şimdi.