Herkesin hayatında dönüm noktaları vardır. Gün gelir herkesten ve her şeyden bıkarsın, yorulursun ve gücüm kalmadı dersin.
Bazen yaşamamak istersin. Hayatından şikayet edersin. Belki de şikayet ettiğin bu hayat başkalarının hayalidir.
Gün gelir yapmam dediğin ne varsa yaparsın. Sevdiğin için yaparsın, sevgin sana her şeyi yaptırır, hiç yapmam dediklerini bile.
O gitse bile unutamadığın anıların vardır. Belki de o hiç gitmemiştir, hep sol yanındadır. Bazen dersin ki bir şey hissetmiyorum, hevesim kalmadı artık ne olursa olsun. İşte o an yüreğinde bir sızı hissedersin. Geride değil içinde kalmış, külleri kalmış.
Öyle bir gülüşü vardır ki o külleri tekrar alevlendirir. Uzak kalmak zorundasındır, insanı da en çok bu acıtır.
Bu hayatta herkesi mutlu edemezsin. Herkes yerine bir kişiyi et, ömrünün sonuna kadar senin olsun. Bazı günler vardır unutamadığınız, unutmak da istemediğiniz.
Hatasız kul olmaz. Hata yapmayan da yoktur. Hata yapan insana iyi niyetle yaklaşın. Siz onu affedin, çünkü Allah elbet bir gün yaptığının hesabı soracak. Hatalarımın ben de farkındayım ve özür dilerim.
Hata yapan herkesi affederim ama yaptığını unutmam. Bir hata iki defa yapılıyorsa o hata, hata olmaktan çıkmıştır.
Dünyada güneşin ilk nerede ve ne zaman doğduğunu bilmiyorum ama benim için güneş 2 Temmuz’da doğmuştu.
Her şeyin değeri anlaşılır kaybedince, siz kaybetmeden önce anlayın. Sevdiğinize sıkı sıkı sarılın belki de bu ona son sarılışınızdır.
Hayat bu belli olmaz Azrail’in ne zaman geleceği. İlla hastane koridorları veya mezarlıkları beklemeyin gururunuzu bir kenara bırakın varsa şansınız, bir daha deneyin.
Yaşaması mümkünken yaşayamadığımız mutlulukların gün gelecek hesabını vereceğiz. Bunun hesabını kendimize vereceğiz, çünkü bu senin hayatın, bu bizim hayatımız.
Şimdi belki birileri seviniyor ama kaybeden biz değildik. Onlar öyle sandılar.
Öyle değil işte, olmalı bir çözümü. Biz onca gece uykumuzu yok yere mi böldük?
Hiç ışık yok diye hep karanlıkta mı kalacağız, yoksa ışığı bulmak için yola mı çıkacağız?
Son tren ve son bilet bu bin ve gidelim hayallere...
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
VOLKAN TERCAN
BU YAZIM SANA
Herkesin hayatında dönüm noktaları vardır. Gün gelir herkesten ve her şeyden bıkarsın, yorulursun ve gücüm kalmadı dersin.
Bazen yaşamamak istersin. Hayatından şikayet edersin. Belki de şikayet ettiğin bu hayat başkalarının hayalidir.
Gün gelir yapmam dediğin ne varsa yaparsın. Sevdiğin için yaparsın, sevgin sana her şeyi yaptırır, hiç yapmam dediklerini bile.
O gitse bile unutamadığın anıların vardır. Belki de o hiç gitmemiştir, hep sol yanındadır. Bazen dersin ki bir şey hissetmiyorum, hevesim kalmadı artık ne olursa olsun. İşte o an yüreğinde bir sızı hissedersin. Geride değil içinde kalmış, külleri kalmış.
Öyle bir gülüşü vardır ki o külleri tekrar alevlendirir. Uzak kalmak zorundasındır, insanı da en çok bu acıtır.
Bu hayatta herkesi mutlu edemezsin. Herkes yerine bir kişiyi et, ömrünün sonuna kadar senin olsun. Bazı günler vardır unutamadığınız, unutmak da istemediğiniz.
Hatasız kul olmaz. Hata yapmayan da yoktur. Hata yapan insana iyi niyetle yaklaşın. Siz onu affedin, çünkü Allah elbet bir gün yaptığının hesabı soracak. Hatalarımın ben de farkındayım ve özür dilerim.
Hata yapan herkesi affederim ama yaptığını unutmam. Bir hata iki defa yapılıyorsa o hata, hata olmaktan çıkmıştır.
Dünyada güneşin ilk nerede ve ne zaman doğduğunu bilmiyorum ama benim için güneş 2 Temmuz’da doğmuştu.
Her şeyin değeri anlaşılır kaybedince, siz kaybetmeden önce anlayın. Sevdiğinize sıkı sıkı sarılın belki de bu ona son sarılışınızdır.
Hayat bu belli olmaz Azrail’in ne zaman geleceği. İlla hastane koridorları veya mezarlıkları beklemeyin gururunuzu bir kenara bırakın varsa şansınız, bir daha deneyin.
Yaşaması mümkünken yaşayamadığımız mutlulukların gün gelecek hesabını vereceğiz. Bunun hesabını kendimize vereceğiz, çünkü bu senin hayatın, bu bizim hayatımız.
Şimdi belki birileri seviniyor ama kaybeden biz değildik. Onlar öyle sandılar.
Öyle değil işte, olmalı bir çözümü. Biz onca gece uykumuzu yok yere mi böldük?
Hiç ışık yok diye hep karanlıkta mı kalacağız, yoksa ışığı bulmak için yola mı çıkacağız?
Son tren ve son bilet bu bin ve gidelim hayallere...