Ülkemizde son yıllarda yaşanan en feci olayı, Kartalkaya kayak merkezindeki bir otelde yangın sonucu yaşanmıştı. Benzerini yakın geçmişte görmediğimiz böyle bir olayın yargı süreci, yangının çok kısa sürede 78 canı aldığı gibi, diğer davalara oranla aynı hızla sonuçlandı. Birinci derecede sorumlu ve suçlular çok ağır biçimde cezalandırıldı. Ceza miktarları yakın dönemde görmediğimiz biçimde doğal olarak çok ağır verildi. Otel sahibi ile, Bolu Belediye Başkan Yardımcısı’na cezalarda hiç indirim uygulanmadı. Örneğin 11 sanığa indirimsiz 78 er ayıl ceza verildi. Bu görülmemiş faciada, Bolu Belediyesi ile, İl Özel İdaresi de sorumlu tutulmuş. Yeterince denetim yapılmadığı için olabilir…Ama, Türkiye’nin bu en gözde kayak ve turizm merkezinde görülen benzersiz ve feci ölümler ile sonuçlanan bir olayda, buradaki turizm otellerinden birinci derece sorumlu olan Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın veya bir yetkilisinin adı bile geçmemiş iddianamede... Onlarca çalışana verilen o ağır cezalar ile bu facianın acısı giderilmeye çalışılmış sanki…İktidar bir kez daha,”Ben emrimdeki adamı hiçbir olay, hiçbir ihmalde bile, iznim olmadan yargılayamaz “ demiş düpedüz. Bu işleyiş de, verilen cezanın 78 kez önemli bir tarafı. Yakınlarını feci biçimde yanarak kaybedenler, acaba verilen ağır cezalar ile yüreklerini soğuttu mu, yoksa, olayın en önemli sorumlu mercilerinin, bu insanlık dışı katlim sonrası ellerini yıkayıp kenara çekilmeleri karşısında bunu nasıl karşıladı ve gönüllerinde yargıladı. Ama ülke olarak, benzersiz bu katliam gibi örnekleri pek yaşamasak da, bundan çok dana küçük çaplı kaza ve ölümlerde bunun örneklerini çok yaşadık. Örneğin Kızılay Eski Başkanı’nın kızı, trafik kazasında bir canı aldığında, bu vartayı nasıl atlattığını gördük.Ünlü bir cerrahın oğlu, yine dikkatsizlik ve aşırı hız ile bir cana kıydığında da benzer bir yaklaşımı görmüştük. Kazayı yapan gencin, yerde yatan yaralı ile ilgileneceğine, haber verdiği annesi ile yurt dışına kaçmasını film gibi izlemiştik ekranda…Verebildiğim bu az sayıdaki olaya, benzerlerini de ekleyecekler olacaktır. İşte bu durum, toplum olarak bir yangından kurtulma çabasına benzer. Gücü ve nüfuzu olanlar, her suçtan azade olurken, kendi halindeki bir vatandaşın, bunun tam tersi bir hukuk ile cezalandırılması da, toplumsal ve devasa bir yangın değil midir? Bunlara ilaveten bir üniversiteli genç kızımızın, Van gölünden çıkarılan cesedi ve deliller ortada dururken faillerin toz olup uçması da benzer bir kayırma ürünü gibi algılandı toplumda…Ne yazık ki ülkemizdeki en büyük yangın aslında sade vatandaşın, elitler ile karşı karşıya geldiğinde başlıyor.Böyle durumlarda, adalet duygusu bir anda yanıp kül oluyor gözler önünde… Kartalkaya faciası, yargılama sonucu, ilk anda hakça cezalar verilmiş diyerek yürek yangınını soğutmaya alırken, arka planda, sönmeyen ve için için yanan küçük ateşler gözden kaçıyor sanki... Adil ve hak yerini buldu denilen yargılamanın bizim önümüze serdiği asıl gerçek işte budur.