Bildiğiniz gibi ilk uygulaması İstanbul’da yapılan giderek gelişen ve CHP belediyelerinin en çarpıcı icraatı olarak görünen kent lokantalarından bir örneği de Bursa Büyükşehir Belediyesi eski Merinos Fabrikası alanındaki bir mekanda

Adını “Semt Lokantası” yaparak başlattı. Hatta açılış günü, bir öğle menüsünün fiyatını da 60 TL olarak, Genel Başkan Özel’in belirlediği söylemişti Başkan Mustafa Bozbey… Bu uygulamayı yakından görmek ve özellikle kimlere hitap ettiğine dair fikir sahibi olmak için, geçtiğimiz günlerden birinde bu mekana uğradım. Sıraya girdim, her bölümden menünün bir kalemini tepsime aldım ve kasaya ödemeyi yaptım. Başlangıçta biraz tedirgindim. Beni tanıyan çıkarsa ve

“Ne işi var bu adamın burada” derler diye düşünüyordum ki, kasadaki arkadaşı önce ben tandım ve selam verdim. Zaten belediye personelinden biriydi ve bir başka bölümde görevliydi galiba…O da beni gördü hafifçe gülümsedi…Sonra da, yuvarlak masaların en yakındakine oturdum. Amacım,yemek menüsünü alırken gelenleri yakından görmekti. Yaşlılar mıydı en fazla rağbet eden, yoksa çevredeki işletmelerde çalışanlar mı acaba diye düşünmeye başladım. İçlerinde hiç garip ve yoksul giyimli kimse yoktu. Kadınlar da oldukça şıktı. Büyük olasılıkla, gittiğim saat biraz geç olduğu için, kendi işlerinde çalışanlar da olabilirlerdi…Ya da iş yerlerinde nöbetleşe yemeğe çıkabiliyorlardı. Daha da ilginç olanı, bana yakın veya daha yaşlı, bastonlu bir şahsı da hiç göremedim. Bunu da şöyle yorumladım. İçinde bulunduğumuz dönemdeki ekonomik zorluklar, insanları en ufak bir desteğe bile muhtaç ediyor ki diye özetledim gördüğüm durumu…Sonra da benim masama gelen iki orta yaşlı bey ile konuşmaya başladık. Ben sordukça başlarını tabaktan kaldırmadan yanıt geliyordu. “Acaba Belediye zarar ediyor mu bu işten?” diyecek oldum, yanıt hemen geldi karşımdaki şahıstan.”Hesap yapmışlar durumu kurtarıyormuş bu fiyatla…” O anda diğer daha yaş almış bey devreye girdi. “Balıklı civarındaki işyerlerinin ortasında bir lokanta var. Böyle bir yemek için 100(yüz) lira alıyormuş. Demek ki, bu fiyatlarla zarar edilmiyor ki çalıştırıyorlar…”

Ben de şu yorumu yaptım arkadaşlara…” Bir de şu var. Geçmişte, işletme ne kadar küçük de olsa, çalışanını doyurmak isterdi. Galiba bundan vazgeçildi ki, insanlar böyle yerleri tercih ediyor” diyordum, sözüm bitmeden her ikisinden de kafalar, olumlu işaret yaptı. Aslına bakarsak şu küçük örnek bile, orta sınıf ve yoksulluğun az üzerindeki kesimin geldiği noktayı özetliyor.

Benim bir de fakirlik ölçen bir yöntemim var.!

Çocuklara masal evleneceklere teşvik

Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı’na hep kadınlar atanıyor. Daha önceki bakanın zamanından beri, bilgisayarıma bu bakanlığın icraatları, orta okul öğrencisi bir gencin sıcaklığı ile bilgi akışı geliyor. Eskiden orta halli görünen insanları bile, bu gün kent veya semt lokantalına mecburiyetin sırrı, söz konusu bakanlığın icraatlarında yatıyor sanki. İşte son örnek…Doğurganlık hızının en düşük olduğu ve küçük iller saptanmış. Buralardaki evlenecek çiftlere, koşullara uyduklarında kredi desteği yapılıyormuş. Bu güne kadar 12 binden fazla çift başvurmuş ama, bunların ancak 4 bin kadarı koşulları yerine getirebilmiş. Bu da ilginç, yardım mı ? Hemen belirteyim. İki kişinin aylık kazancı 35 bin liranın altında ise, asgari ücretin üçte ikisi kadar “destek kredisi” verilecekmiş. Hem kredi, hem asgari ücretin altında ve de bazı şartlar var. Çocuk oyunu gibi bir şey. O yardımla, yeni bir eve masa sandalye bile alınmaz…Pardon, bunları yazarken çocuklara yapılan bir desteği unuttum. Aynı bakanlık, çocuklar için masal seti hazırlamış. Adı da “Masal Masal Türkiye” ve tam cuk oturmuş günümüze. Ülke yönetimi, masalları büyüklere anlatırken, bu bakanlık da çocukları es geçmemiş ve bu programı yapmış. İşte geldiğimiz nokta ve bunu belirgin hale getiren İktidar uygulamaları…Galiba bu açıdan bir dürüstlük var !