Hem yazımı yazıyorum hem de 1928’de Necip Celal Andel’in bestelediği ilk tangomuzu, “Mazi Kalbimde Bir Yaradır’’ı, Seyyan Hanım’dan dinliyorum.

*****************************

Salgında bir yılı geride bırakmışız…

Sevgili babacığım Salim Ertan’ın kulağıma küpe olan sözlerindendir; “Belli bir yaştan sonra, Can’’… demişti babam bir gün içlenip, “zaman hızlanıyor’’.

O kadar doğru ki…

Günler, haftalar, aylar, çarçabuk geçiyor artık.

Fark ediyorum; yaşlanıyorum. Yaşlandığımın bir belirtisi de şu; hayallerim azaldı, hatıralarım çoğaldı ve uykularım bölündü. Giderek daha da duygusallaştım; çabuk nemlenir oldu gözlerim.

Bir ses, bir koku, bir görüntü hatıraları tetikleyiveriyor; özlem yoğunlaşıyor içimde.

Sevgili dostum, Bursa sevdalısı Kemal Müezzinoğlu’nun kurduğu; editörü olmakla onurlandığım, “Eski Bursalılar Burada’’ sayfasının üye sayısı 100 bini aştı; günlük 20 bin kişi giriş yapar oldu.

O eski yeşil Bursa; mekânlar, mimari, eşyalar; tatlar, kokular; yaşam tarzları, gelenekler, adetler, mahalle kültürü, komşuluklar; insan ilişkilerindeki sadelik, samimiyet; sokaklarda oynanan oyunlar; yemek kültürü...

Sayfada paylaşılan fotoğraflardan; yapılan yorumlardan; anlatılan hatıralardan kayıp zamana; bir daha gelmeyecek hayata yoğun, iç burkan bir özlem yansıyor.

Bu neden böyle?

Kapitalizm yerleştikçe; şehirler büyüdükçe; nüfus arttıkça; betonlaşma yoğunlaştıkça insanın yalnızlığı katmerleniyor.

Bencillikler, vefasızlıklar, kadir kıymet bilmeyişler, insan ilişkilerinin çıkara dayanışı, paranın egemenliği…

Adaletsizliklerle, eşitsizliklerle dolu kapitalizm bir bataklık gibi yutuyor insani olan ne çok şeyi.

Yaşanan hayat pahalılığı; artan işsizlik salgının yıpratıcılığı; gelecek kaygısı da tetikliyor nostaljimizi.

KAÇIŞ DEĞİL SÖZ ETTİĞİM

Yanlış anlaşılmak istemem…

Geçmişi anmak derken; geçmişe takılıp kalmak, geçmişe kaçmak, yılgınlık, bu günü ihmal etmek değil elbette söz ettiğim.

Geçmişi geleceğe köprü yapmaktan; hayata bağlanmak için bir dayanak edinmekten; toplumsal mücadele için güç toplamaktan bahsediyorum.

Geçmişte her şey güzel, doğru, iyi miydi?

Değildi elbet.

Anın değerini bilelim, yaşadığımız bu güne emek verelim ki geleceği güzelleştirelim.

AMARCORD

Yazım bittiğine göre;  şu salgın günlerinde bana moral veren sanat sinemasından; hatıralar ve geçmiş üzerine çok sevdiğim şiir gibi bir film var; onu bir daha izleyeyim:

Federico Fellini’den “Amarcord’’.

Anımsıyorum anlamına gelen, "Amarcord" , Fellini'nin doğduğu şehir olan Rimini'deki çocukluğundan, ilk gençliğinden söz eder.

Filmde Faşist Mussolini'nin iktidar döneminden izler de bulunur.

NOT: Yazımdaki eski Bursa fotoğrafı Kemal Müezzinoğlu paylaşımı.

Günümüzdeki Kükürtlü Caddesi’nden Çelikpalas’a çıkan yol civarından görüntü.