Bu esnada Ramses için başarı kazanmasına vesile o lacak fırsatlar zuhur ediyordu. O dönemlerde Küçük Asya’daki kavimler, Mısır’ın te’sirinin dışında kalmışl ardır. Ramses bunların hepsini kendine tabi kılacak şekle soktuktan sonra, Habeş taraflarına yürümüş b abasının hayatının son demlerine doğru, Nil-i Ulya ta raflarında meşgul olduğu kabilelerle oda iştigal etmi şti. Bu meşgale esnasında, babasının ölüm haberini alınca, Habeşistan’dan doğruca Teb’e gelmişti. Pek parlak bir merasimle Mısır tahtına burada oturmuştu.

Bu esnada ülkede sulh ve sükunet hüküm sürmekte ydi. Hititler, 1. Seti ile yapmış oldukları anlaşmalara r iayet te kusur etmiyorlardı. Kenan ahalisi ise,askerin muhafazası altında olduğundan, hiç bir şekilde isyan havası ve teşebbüsü göstermiyordu. Daha sonraları, bu vaziyet büyük bir değişime uğradı. Hitit hükümdar ı Motalu öldürülmüş, yerine geçen kardeşi Hatisaru, müttefikleri ile güç kazandığından, Mısırlılarla, alak ayı kesmişti. Bu sırada Asya’daki kavimlerin bazıları nda da, Mısır’ın, Suriye eyaletlerini yağma etme heve si harekete geçmişti. Bunlar Hititlerle birleşmişler, R amsesin aleyhinde idiler.

Ramses bu tertiplerin varlığını öğrendiğinde, hareket lenmiş, Mısır hududunda kurmuş olduğu hareket mer kezini kendine dayanak yaparak, Suriye’ye girmiş idi . Düşmanı’nın arazisinde ve ahalisinin yakınında olm ası, istihbarat bilgileri randımanlı şekilde alınamıyor, buna mukabil düşman, Ramses’in, tüm hareketlerind en, casusları vasıtasıyla haberdar olabiliyordu. Hatta Ramses büyük bir çökme hareketine maruz kalacakt ı. Bir gün Ramses, Kuzey yönünde ileri yürüyüşe geç ti. İki Bedevi; Ramses’in karşısına çıkarak:< Kardeşl erimiz; Hititlerin o zelil reisleriyle ittifak eden, kabilel erin ileri gelen başkanları bizi, Siz, Haşmetpenahileri ne gönderdiler. Biz de, sizinle beraber olacağız. Hitit lerin reisi şimdi Tunipa,şehrinin(Sh.100) kuzeyinde b ulunmaktadır. Fravun'dan korkusundan buraya çekil miş bulunmaktaydı. Ramses söylenenlere inandı. Yanındakilerle birlikte kuzey istikametinde ileri yürü yüşe devam etti. Kuvvetlerin çok büyük bir kısmını meydana getiren, Amon, Pera, Fateh ve Sotku Alayla rı da, peşi sıra gelmekteydi. Ramses’in gücünü bu şe kilde parçalamış olduğu görülüyordu. Düşman ise,Ko dsu’nun kuzey-batı istikametinde toplaşıyordu.

Müttefiklerin ordusunda piyade gayet mükemmel olu p, ikibin beşyüz savaş arabasına da sahipti. Bunların herbirini üç kişi idare ediyor, dolayısıyla enaz yedibi nbeşyüz kişi, bu kuvveti teşkil ediyordu. Bu arada ke şif birliği, karargaha iki casus getirdilerdi. Ramses,d üşmanın durumundan şüpheye düştü. Casusları tehd it ve dayakla konuşturmaya muvaffak olup, hakikatı anladı. Bu casuslar, Mısır ordusunun harekat tarzını öğrenmek için geldiklerini söylediler. Müttefikler, Ko dsu gerisinde mevzilendiler. Mısır ordusuna saldırma k için fırsat gözlediklerine, itiraflarında yer verdiler. Ramses,hemen topladığı savaş meclisinde bütünü il e meseleyi ortaya serdi. Zabitler, Mısırlıların araziyi k eşfetme hususundaki lakayıtlaktan şikayette bulund ular. Bütün kumandanlara haber gönderilip,yanlarına çağırdılar. Savaş meclisi dağılacağı sıradaydı ki, düşmanın harekete geçtiği malumatı geldi. Hitit k uvvetlerini hükümdarları, Kodsu’nun güney yönüne g etirip, Mısır kuvvetlerini ikiye bölmek istedi. Ramses bu tehlikeyi görürgörmez maiyetindekilerle(resim alt yazı: Eski Mısır askeri)(101)birlikte Hititler ve ortakla rına saldırıya geçtiler. Ramses ve askerleri savaş ar abalarına müthiş bir mukavemet gösterdiler. Dağınık taburlarını toparlayarak, akşama kadar sebat göster diler. Akşama doğru Hititlerin ricat ettiği görüldü.

Esas savaş ertesi gün yaşandı. Bu seferindede, Hitit lerin ricat ettiği vaki oldu. Hitit hükümdarının, İmrah oru, piyade komutanı, başharem ağası telef oldular. Suriye askerlerinin bir kısmı kendilerini Orvent nehri ne atarak yüze yüze sahile çıkarak kurtuldular. Hitit hükümdarının kardeşi, 'Musarim' canını kurtarmaya muvaffak oldu. Sonunda Hitit hükümdarı ile mütarek e yapıldı. Fiemanillah.