Bir adam ve oğlu ormanda yürüyüş yapmaktadırlar.

Birden çocuk ayağı takılıp düşer ve cani yanıp ‘Ahhh..’ diye acıyla bağırır.

İleride bir dağın tepesinden de ‘Ahhh..’ diye bir ses duyulur ve şaşırır çocuk.

Merak eder ve;

“Sen de kimsin?” diye bağırır.

Aldığı yanıt da ‘Sen de kimsin?’ olur.

Çocuk aldığı bu yanıta kızıp;

“Sen bir korkaksın!” diye yeniden bağırır.

Dağdan gelen ses ‘Sen bir korkaksın!’ diye yanıt verir.
Çocuk babasına dönüp;

“Baba ne oluyor böyle?” diye sorar.

“Oğlum” der babası, “Dinle ve öğren!” ve dağa dönüp ”Sana hayranım!” diye bağırır.

Gelen yanıt “Sana hayranım!” olur.

Baba yeniden bağırır;

“Sen muhteşemsin!”

Gelen yanıt;

“Sen muhteşemsin”!..

Çocuk çok şaşırır, ama halen ne olduğunu anlayamaz.

Babası açıklamasını yapar;

“İnsanlar buna yankı derler, ama aslında bu yaşamdır. Yaşam daima sana senin verdiklerini geri verir. Yaşam yaptığımız davranışların aynasıdır. Daha fazla sevgi istediğin zaman daha çok sev! Daha fazla şefkat istediğinde, daha şefkatli ol! Saygı istiyorsan insanlara daha çok saygı duy. İnsanların sabırlı olmasını istiyorsan sen de daha sabırlı olmayı öğren. Bu kural yaşamımızın bir parçasıdır, her kesiti için geçerlidir.”

Yaşam bir rastlantı değil, yaptıklarınızın aynada bir yansımasıdır, yinelenmesidir...

Yaşam bir bumerangdır, ne verirsen onu alırsın...

Kıssadan Hisse:

Evet, gerçek yaşam da böyledir...

Nasıl davranırsan öyle karşılık görürsün.

Birine kötülük yapan ondan kötülük, iyilik yapanda iyilik görür. Tarlaya buğday eken, hasat zamanı gelince tarlasından doğal olarak buğday biçer.

Kötüler er geç cezalarını çekerler.

İyiler ise, türlü şekil ve yollarla mükâfat görürler.

İyi niyetle attığımız her adım, yaptığımız her iş, er geç yüzümüzü güldürecektir.

Birçokları, karşılaştıkları zorluklardan, kötü ve sıkıntılı durumlardan yakınır dururlar.

Oysa tüm kötülüklerin ve acı gerçeklerin ilk tohumu insan ruhuna atılır.

Yalnız kendini düşünmenin ve bencilliğinin ihtirasına kapılan insanoğlu, dünyayı kendi arzularını fazlasıyla doyurabileceği bir ganimet alanı sanır.

Başkalarının bize karşı iyi niyetli olmalarını istiyorsak, önce kendimiz iyi olmalıyız.

Bir birey çevresindeki insanlara nasıl davranırsa aynı davranışlardan karşılık görür.

Kişiler dünya halinde neye ne kadar yatırım yaparsa ona o şekilde bu yatırımları döner.

Yapılan her maddi, manevi veya psikolojik yardımın sonrasında, karşısındaki insandan da kendisine bu yardımın geleceği unutulmamalıdır.

İnsanlara karşı nasıl davranırsan insanlarda sana öyle davranır.

Doğanın şaşmaz yasasıdır bu...

Ne ekersen onu biçersin...

Ne verirsen elinle, o gelir seninle yani...

Mevlâna der ki: “Âlem bir dağa benzer. İyi ve kötü olarak ne söylersen, aynısını dağdan işitirsin.”  

Hangi enerji ile dünyaya bakmakta olduğunuz çok önemlidir.

Eğer hayata ve insanlara karşı negatifseniz, hiçbir şeyden memnun olmuyor, kimseyi beğenmiyor ve sürekli bir şeylerden yakınıyorsanız, otomatik olarak benzer frekanstaki olumsuz kişi ve durumları kendinize çekersiniz.

Oysa güzel enerjimizi bu kadar olumsuz düşünmek için harcamak yerine olaylara iyi tarafından bakabilirsek ve pozitif bakış açımızı koruyabilirsek bizi mutlu edebilecek kişi ve durumları kendimize daha çok çekeriz.