Bu günlerde “Yine bana hüsran, bana yine hasret var” şarkıları çok dinleyeceğiz galiba. Yaklaşan yerel seçimde talip oldukları yere aday yapılmayan, aday adayı politikacılar şimdi ne yapacaklar. İçine düştükleri bu durumla başa çıkmak için hangi psikolojik tepkiler gösterebilirler. Bunları bir bilene sorduk.
Bir bilen derken altı kere gidip yedi kere gelen, tecrübeli ünlü siyasetçi merhum Süleyman Demirel değil. Bu başka bir bilen! Bu durumdaki arkadaşlar, aşağıda sıraladığım tepkileri gösterebilirler.
•    Bazı arkadaşlarda hayal kırıklığı ve özsaygı Kaybına neden olabilir. Aday gösterilmeme, politikacılar için büyük bir hayal kırıklığı olabilir. Bu durum özsaygılarını zedeler ve kendilerini yetersiz hissetmelerine yol açabilir.

•    Bazı arkadaşlarda da bu durum öfke ve hüsrana yol açabilir. Bazen de aday gösterilmeme kararını haksız veya haksız bir şekilde aldıklarını düşünebilirler. Bu durum da onlarda öfke ve hüsran duygularına yol açabilir.

Böyle durumdaki kişiler, genellikle partisi ile yollarını ayırır, hemen başka partilerle temasa geçer, o partilerde seçilemeyecek olsalar da aday olmanın yollarını ararlar. Bunun örneklerini şu sıralarda sıkça görmekteyiz. 

•    Bazen de bu durum içe kapanma ve izolasyon sonucunu doğurabilir. Talip oldukları yere aday gösterilmeme bazı arkadaşlarda da politikadan bir dışlanmışlık hissi yaratabilir. Politikacılar, bu durumda içe kapanabilir ve diğer insanlardan uzaklaşabilirler.
Bu durumda hemen tabibe müracaat gerekir.

•    Bir başka dördüncü bir tür de yeniden değerlendirme ve yeniden yönlendirme hesaplarına başlayabilir. Seçimlerde istedikleri yerlere aday gösterilmeyen politikacıların bazıları iseözeleştiri yaparak, donanımlarını, başarılarını ve hedeflerini yeniden değerlendirip, yeni fırsatlar arayışına veya farklı bir yola yönelerek politik hayatlarına devam ederler.
Aday yapılmayan politikacılar için bu süreç kişisel ve duygusal bir deneyimdir. Her birey farklı şekillerde tepki verebilir ancak bu dört grup da güvenilir yakın arkadaş ve aile desteğine ihtiyaç duyarlar, üçüncü guruptakilere bunun yanında doktor desteği de gerekebilir. Bu da ayrı bir gerçek olarak karşılarında durur.
En sağlıklı ve doğru duruş ise dördüncü grupta saydığımız kişilerin duruşudur. Bu mücadeleci bir ruh, ideal, dava, inanmışlık ve vizyon yanında teşkilatçı bir zekâ gerektirir.
Bu; Muhammedi bir duruş gerektirir.
Bunlar; “Nerede kalmıştık” der, yeniden başlarlar.
Bunlar;üstadın dediği gibi “Çay koyKeçeli, yeniden başlıyoruz” diye yol arkadaşlarına moral verip, başlangıç çizgisine döner, daha tecrübeli olarak yeniden başlarlar.
Bu dördüncü gruptaki politikacılara en güzel yaşayan örnek de Recep Tayyip Erdoğan’dır.
Doğrusu bizim kitabımıza uygun olanlar da bu dördüncü gruptakilerdir.