Bugün bir bayram arifesi günü…

Bakın bakalım hayatın içine…Tam ortasına bakın yaşamın…

Her şey ne kadar da çabuk değişiyor.

Yaşam: hızlı bir değişim ve gelişim içinde…

Değişen ve gelişen şeylere baktığımızda; şaşırıp kalıyoruz bazen…

Yaşantımızdaki değişiklikler bizlere yeni-yeni heyecanlar katarken, birdenbire o yeni şeylerinde çabucak eskidiğini ve yerine daha yeni bir şeylerin gelmesi gerektiğini görmek hayretler içinde bırakıyor hepimizi…Değil mi ?....

Bundan 30 yıl önceki Türkiye ile günümüz Türkiye’sini karşılaştırdığımızda; karşımıza “çok net bir değişimin” fotoğrafı da çıkıyor zaten…

Teknoloji, tıp ve sanayi alanındaki olumlu gelişmelere, insan yaşamındaki olumsuz değişimleri de eklediğimizde; geçen 30 yılın bize neler verdiğini ve ama bizden neler de çaldığını rahatlıkla görebiliyoruz.

       BAYRAMLARA DAİR HEP HATIRLANACAK  SÖZLER VE İZLER….

Şimdi hayatlarımızın son 25-30 yılda nasıl değiştiğine bir bakalım isterseniz…

Önce bilgisayarlar girdi yaşantılarımıza…Sonra internetler, cep telefonları, e-mailler, chatler, telefon mesajları, bluetoothlar, digital kameralar, facebook’lar, twitter’lar, instagramlar, whatsupplar…

Araçlara takılan navigasyon cihazları, bize gideceğimiz adresleri bile tarif eder oldu.

Ana Britannica gibi 100 bin sayfalık dev bir ansiklopedi, parmak kadar flash belleğe sığmaya başladı. El kadar laptoplar ile dünyanın tüm bilgisini yanımızda bile taşımaya başladık.

Yıllarla birlikte gerçekleşen bu değişimler insan yaşamlarına modernizasyon anlamında bir çok avantaj katarken, manevi anlamda  ne yazık ki  çok olumsuz gelişmeler de yaşandı. Teknolojik gelişmeler, bazen duygusal anlamdaki gerilemeyi de getirdi beraberinde…

Duygulardan uzaklaşan insanlar, paraya daha çok eyvallah etmeye başladı. Bu arada “paranın satın alamayacağı şey yoktur” diyen insan sayısı da hayli fazlalaştı.

Fakat son günlerde insanlar; “eskiye günlere duydukları özlemleri” daha sık  dile getirmeye başladılar.

Yakın geçmişin popüler sinema filmi “Babam ve oğlum” ile benzerleri, işte bu özlemi çağrıştıran bir yapıtlar olarak insanlarımızı duygulandırmaya ve hatta ağlatmaya devam ediyor.

Ama…Eskiler yaşandı ve bitti…

Geride; her zaman hatırlanacak sözler ve izler kaldı yalnızca…

Arife gecesi yatağın altına saklanarak korunan bayramlık bir çift ayakkabı, eski bir bayramlık elbise, çocukluktan kalma bir oyuncak, gençlikten kalma bir  şiir, siyah-beyaz bir film, hatıra defteri arasında kalmış kuru bir çiçek, içinde bin bir duygu yüklü bir asker mektubu, siyah-beyaz bir düğün fotoğrafı, taş bir plak ve unutulmaz bir şarkı…

Hepsi de geçmişten gelerek yaşamımıza giren esrarengiz bir iz gibi…

Hatırladıkça, küçük gülümsemelere neden olan…       

Belki de bize insan olduğumuzu ve öyle kalmamız gerektiğini hatırlatan…!

                                         BAYRAMINIZ KUTLU OLSUN….

Yarın Bayram…Kurban bayramının bu arife gününde tüm okurlarımın bayramını bir gün önceden içtenlikle kutluyorum.

Geçmişten günümüze taşınan pek az güzel  şeyden biri de; bayram sevinçlerimiz olsa gerek…Her ne kadar eski tadında ve heyecanında olmasa bile…

“Eskiden parayı ve eşyaları kullanıp insanları seven bizlerin, şimdi insanları kullanıp para ve eşyaları sevmeye dönüşmesi” gibi yeni yaşam konsepti bile, bizim bu bayram sevinçlerini değiştiremiyor galiba…

Sizlere sevdiklerinizle beraber dolu-dolu yaşanacak nice bayramlar dileyerek yazımı sonlandırıyorum

Bundan sonra yaşanacak her gününüz, bayram sevinci tadıyla yaşansın diye…

Bu arada küçük bir uyarıyı da yapmadan geçemeyeceğim. Lütfen trafik kurallarına uyunuz. Bir de çoğalmaya başlayan COVİD-19 vakalarına karşı kendinizi koruyunuz. Bayram ziyaretlerine gideceğiniz yaşlı insanları korumak için de, kapalı mekanlarda mutlaka maske ve temizlik kurallarına uyunuz.

Bayramınız kutlu ve mutlu olsun.

ÖZLÜ SÖZLER: Başlangıçta küçüktürler ve dolaştıkça büyürler ve güçlenirler. Bir defa yola çıktıklarında geri dönüşleri olmaz. Nehirler…Yollar…Ve dostluklar böyledir işte…(SANSKRİT ATASÖZÜ)