Kira tespit davası, kira bedelinin belirlenememesi halinde mahkemeye başvurularak yeni bir bedelin belirlenmesini sağlayan hukuki bir süreçtir. Bu davalar, özellikle enflasyonun arttığı dönemlerde ya da uzun süreli sözleşmelerde önem kazanır.

Türk Borçlar Kanunu’nun 344. maddesi, bu davaların temelini oluşturur. Kanuna göre, kira artış oranı TÜFE'yi geçemez. Mahkeme, emsal kira bedelleri ve taşınmazın durumunu dikkate alarak yeni kira bedelini belirler.

Davanın açılması için bazı şartlar aranır. Sözleşme devam etmeli, taraflar kira bedelinde uzlaşamamalıdır ve sözleşmeden en az 5 yıl geçmiş olmalıdır. Mahkeme, emsal kira bedellerini, TÜFE oranlarını ve taşınmazın durumunu inceler.

Dava sonunda mahkeme, yeni kira bedelini belirler. Bu bedel ya geriye dönük ya da ileriye dönük olarak uygulanabilir. Sözleşmede artış şartı varsa, geriye dönük uygulanabilir; yoksa ileriye dönük geçerli olur.

Kiracı, dava süresince mevcut kirayı öder; yeni bedel dava sonunda geçerli olur. Mülk sahibi, piyasa koşullarına uygun kira talep edebilir. Taraflar, haklarını korumak için dikkatli davranmalıdır.

Sonuç olarak, kira tespit davası, ekonomik koşullar karşısında adil kira bedelini sağlamak için önemli bir yoldur.