Güzel Türkçemiz içinde bir kelime vardır , o kadar çok anlam ve değer taşır ki, onları bir çırpıda saysanız kendiniz de şaşırır kalırsınız.Örnekler oldukça fazla…Bir işyerinde küçük bir tartışma büyüdü ve üst yönetici maiyetindekini işten çıkarmak istedi. Mağdurun ilk cümlesi “ ekmeğimle oynama” olmaz mı ?

Bir samimi arkadaşınıza rastladınız ve bir başkası tarafından söylenen sözlere inanarak “neden bunu bana yaptın?” dediğinizde, ilk yanıt büyük olasılıkla “Yahu senin işinden bana ne. Ben ekmeğimin peşindeyim…” demez mi ? Yolda dalgın biçimde yürüyorsunuz, karşınıza pejmürde biri çıktı ve “beyim bir ekmek parası” diyerek dilenmez mi ? Özellikle çocukluk çağında mahallede yaptığımız/ duyduğumuz bir yemin vardı. Kabahat sonrası anneniz ya da komşu teyze kulağınızdan yakalamış “söyle neden kestin benim çiçeğimin saplarını ?” dediğinde, siz de ağlamaklı bir sesle “teyze ekmek Kur’an çarpsın ben yapmadım…” demez miydik ? İşte öyle bir şey bu ekmek…Ve özellikle bizim toplumumuzun dokunulmazıdır. Sembolümüzdür…Sadece en önemli besin maddemiz değil, kutsalımızdır ekmek. Bu nedenle, yerelde ve genelde yöneticiler bu “ekmek meselesi” olduğunda her zaman zorda kalır. Çünkü ekmeksiz hiçbir övün kolay yemek geçemez. Ben de geçtiğimiz günlerdeki bir yazımda, Bursa Büyükşehir Belediyesi’nin BESAŞ gibi göz bebeği bir oluşum eli ile ekmeğe ve özellikle, normal beyaz ekmek dışındaki farklı karışımlı ekmek çeşitlerine oldukça yüklü zam yapmış olmasını eleştirmiştim. Aradan bir iki hafta geçti ve gerçeği önceki gün öğrendim.

Eski yönetim zammı seçim sonuna bırakmış

Bu konuyu nereden açtığıma gelince…Pazar sabahları bazen uğradığım küçük bir ekmek fırını var. Önceki gün erken saatlerde uğrayıp beyaz bir ekmek aldım ve hemen fiyatını sordum. “Değişmedi” dedi fırıncı. Ben de “Sorma nedenim, BESAŞ mesela kepekli ekmeği 17 liraya kadar çıkardı, size de zam yaparsınız diye düşündüğümden.” gibi bir açıklama ile devam ettim.Fırıncı hemen söze girdi ve “O zam seçim öncesi yapılacaktı aslında…Eski belediye yöneticileri kazanamadılar, artış bu yeni yönetime kaldı.” yanıtını verdi.Sonra konu daha da açıldı ve beklediğimiz bu vaziyete geldi. Fırıncı içini dökmeye de can atıyormuş meğer… “Bu ekmek işi bedava hamallığa benzer” diye sert bir giriş de yaptı. Devam ederek “Devlet iki yıl önce, buğday için yaptığı sübvansiyonu, geçen yıl kaldırdı…Mesela 50 kiloluk un çuvalı iki yıl önce 600 lirayken, biz 400 liraya alıyorduk. Bu koruma bir yıl sürdü ve geçen yıl kaldırıldı. Mesela, diğer unlu mamuller var ya, pasta , börek ve diğer çeşitler gibi, bu kadar yorucu değil ve daha fazla kazanıyorlar. Aslında bu mamulleri arada bir alırsınız, ekmek öylemi ya?” Fırıncı dertli ve içi dolmuş biçimdeydi. Kolaylıklar dileyerek fırından ayrıldım. Sonra da Bursa Büyükşehir Belediyesi’nin göz bebeği ve Türkiye’deki ilk örnek kurumu BESAŞ’ın kısa süre önce, farklı ekmek mamulleri için yaptığı zam aklıma geldi. BBŞB, gelir gelmez, içme suyunda indirim yaparken, ekmeğe neden zam yaptı diye eleştirmiştim makalemde…Bizim fırıncının açıklaması ile yine düşünceye daldım. Bu arada, el değiştiren belediyelerdeki, birikmiş borçlar, son anda yapılan ödeme ve ihaleleri düşününce, bu nasıl bir uygulamadır, belediyeleri güç durumda bırakalım derken, vatandaş daha da ezilmeyecek mi ? Diyelim ki erken ya da zamanında seçim yapılacak. Bu gerçeği bilenler, öğrenenler, iktidar partisine yıllarca verdikleri oyun rengini değiştirmeyecek mi?

Bunu da bir kenara koyalım derim. Bir toplum, nasıl olur da açlık ve sefalet ile cezalandırılır, her manada ekmeği ile nasıl oynanır? İşte bütün mesele bu sorunun cevabını verebilmekte !