Siz bu satırları gözden geçirirken, belki de CeHaPe’nin Kurultay Davası’nda hüküm açıklanmış olacak. Sonra da, gündemin en önemli konusu doğal olarak bu karar üzerine yapılan yorumlardan oluşacak. Aslına bakarsanız, bu önemli alanda başka gelişmeleri örnek göstererek, ben de ülkemizin şu anki hukuk sitemine dair yorumları paylaşacağım. Yani her konu dönüp dolaşıp, hukuk sistemi ve bu alandaki yetkililer ile, hukukçu yetiştiren eğitim kurumlarında düğümleniyor.Gazeteci- yazar Nuray Babacan bu konuda çok ilginç cümleler ile yorum yapmış.Babacan’a göre, şu dönemde, hakim ve savcı atamaları konusunda, yetkili organların dışında İktidar milletvekilleri bile devreye giriyormuş. Örnek olarak da Hakim ve savcı atamalarına , Milli Eğitim il müdürü görevlendirme muamelesi yapan bazı siyasiler ile, ‘Bu hakimi istemiyoruz, başka yere gönderin’ diye sağı ,solu arayan milletvekillerinden söz ediliyormuş. Örneğin bazı .İktidar milletvekilleri, kızdığı hakimi HSK kararı olmadan görevden aldırabileceğini dahi daüşünebiliyormuş. Çok garip ve korkutucu bir durum değil mi ? Vatandaş, kime ne kadar güvenecek, hakkını korumak için görevlendirilen savcı ve hakimler dışında ? Belki her dönemde bu tür örneklere rastlanıyor olabilir ama, bu kez bunun dozu kaçmış galiba. Bu yorumu yaparken, yine Babacan’ın sözlerinden ve bir alıntısından yararlandım. Hakim ve savcılık giriş sınavlarında, hukuk öğrencileri genelde dökülüyormuş. Demek ki eğitim sistemi de kötü bir durumda.Bu konuda duyarlı hukukçular, yirmi yılı içinde vahim hale gelen hukuk eğitimi konusunda endişeliymiş. Anlaşılacağı gibi, AKP İktidarı sürecinde, bu konu ya hafife alınmış, ya da bu yöntem ve yol seçilmiş demek oluyor. Bu yakınmadan çıkardığım sonuç da

bu oluyor.

Zeytin Kanunu’nu da çıkaran bir Türkiye

Bu ara başlık galiba her şeyi anlatıyor. Son günlerde, çok öne çıkan bir konu da, zeytinlikler için çıkarılmak istenen bir yasal düzenleme…Amaç da çok ulvi(!) maden aranacakmış bu sökülen ağaçların yerinde. Ama, halkın ve bir kısım milletvekilinin direnişi ile TBMM çatısında sonuç verince şimdilik bu girişim akamete uğramış gibi…Bu konu bir daha ne zaman güdeme gelir bilinmez. Aslına bakarsanız “turbun büyüğü heybeden” çıkıverir gerçekten …İşte geçmişten çok önemli bir örnek…

Zeytin konusu 1925 yılında Atatürk tarafından ele alınmış. Devlet arazileri üzerindeki zeytinlikler, bedeli 10 yılda ödenmek kaydı ile köylüye satılmış. Yetmemiş, 1931 yılında Bakanlar Kurulu İtalya’dan zeytin uzmanı getirtmiş.

O da etmemiş 1937 yılında zeytinliklerin verimini artırmak için “Zeytincilik Kanun Tasarısı” TBMM’ne sevk edilmiş. Bu arada Ziraat Bankası aracılığı ile üreticiye uygun şartlarda kredi verilmiş. Atatürk’ün öncülüğünde “Zeytinciliğin ıslahı” kanunu hazırlanmış. Bu kanun Ulu Önder Atatürk’ün ölümünden hemen sonra 1939 yılında da çıkarılarak, yasalaşmış. Böylece, zeytinin geleceği güvence altına alınmış.Bu gün zeytinliklerin bozularak, maden sahası yapılmak istenirken, uzun yıllar önce, bu devlet “Zeytin Yasası” bile çıkartmış.Bana göre söz bitti diyeceğim ama, bir virgül koymak daha anlaşılır olacak. Çünkü, zeytin üreticisinin direnişi ile zeytinlik alanların, maden sahasına dönüşümü şimdilik askıda kaldı. İyi de oldu.Yine başa döneceğim…Hukuk siteminin ne halde olduğu konusunda Nuray babacan’ın yetkililerden aldığı duyumlar ile iyi olmadığını anlamıştık. Aslında, bu konu, sadece zeytin için değil, tüm alanlarda geçerli değil mi ? Hukuk sistemi, telkinlerden arınarak, tam anlamı ile kitaba göre kararlar verse; şu anda ülkemizin en önemli konusu, muhalefetin kıskaca alınması sonucu ortaya çıkan ve iddianame hazırlanmadan, belediye başkanları, onlara bağlı önemli bürokratlar, tutuklanabilir miydi?

Ve çok zor koşulların yaşandığı cezaevlerinde olur muydu? Hukuk ne zaman bu durumları yaşatanlara da gerekecek, işte bu hiç belli değil! Bu neden ile, bu konu ve hukuk sisteminin üzerindeki güçlü ellerin, artık bu en önemli kurumumuzun üzerinden elini çekmesi gerekiyor.