Önceki gün meslektaşım Ali Aydoğdu beni önce Yunuseli, sonra da Hamitler mevkiine isteğimi kırmayarak götürdü. 1962 yılında birkaç gece kaldığım Yunuseli köyünde şimdi dev bloklar yükseliyor. Gazetecilerin yapı kooperatifi ürünü bir bloğun dışında TOKİ evleri dikkati çekiyor. Aynı durum ikinci durağımız Hamitler ve civarında da benzer biçimde. Birkaç çeşitteki toplu konutlar, bu bölgeleri yeni bir Bursa’ya çevirmiş. 60 yıl önce üzüm bağları ve zeytinliklerin olduğu alanda binlerce insan yaşıyor. Hamitler civarında ve her yere hakim bir tepedeki “Macera Parkı” da buraların duvar süsü gibi duruyor. Gençler, çocuklar ev hanımları da bu yeni kent köşelerinin keyfini sürüyor. Bu görüntüler doğal olarak beni çok gerilere götürdü. Başta da belirttim öğretmen olan teyzemin tayini ile Yunuseli köyüne gitmiştik. Birkaç gece ben de kaldım. İşin en ilginç yanı o dönemde köyde elektrik bağlantısı bile yoktu. Bu gün bunu söylediğimde herkes garip karşılayacaktır. Neyse bunu bırakalım ve Yunuseli’nin dev yapılarını geçelim. Geçerken de şu hatırlatmayı yapmak istiyorum. Özellikle ellili yılların sonu ve altmışların başında, Piccinato Planı doğrultusunda, şehrimizin bazı bölgelerinde buradaki toplu konutlar gibi bu türün ilk örnekleri sergileniyordu. Ama “kooperatif” yöntemi ile yapılan binalar buradaki gibi göğe yükselmiyor, en fazla üç kata kadar çıkıyordu. Bu birinci husus. İkincisi de kooperatif yönetimlerinde patron, yönetim kurulu oluyor, devlet desteği ile kredi alınarak konutlar yapılıyordu. Sonra da ödemeye geçilerek tapular alınıyordu. Şimdiki gibi, TOKİ gelsin yapsın, bana da ucuza versin biçimi yoktu. Hem de kendi oluşturdukları yönetimler ile bu günkü gibi lütuf ile değil, kooperatif ortakları gururla ev sahibi oluyordu. Bu da iki…
Bu karşılaştırmama karşın, yine de bu bölgede TOKİ eliyle yapılan konutlar ve de devamında gerçekleştirilen Osmangazi Belediyesi’nin park ve diğer hizmetlerinin önemi yadsınamaz.
Ben sadece anılarıma ve gördüklerime dayanarak bir saptama yapmak istedim.
Bunları anımsayıp, anlatırken aklıma birden 1999 yerel seçimi öncesi, dönemin ünlü bir politikacısının çok ilginç bir tespiti geldi. Politikacı, o günün eski milletvekili ve dönemin ANAP İl Başkanı merhum Mehmet Gedik idi.
Bir seçimde kaçak yapı avantaj olur mu?
Söz konusu tarihteki yerel seçim öncesi ben de OLAY Gazetesi’nde makale yazarıydım. Dönemin ANAP İl Başkanı, katıldığı radyo programında, seçim tahmini sorulunca “Osmangazi de sorun yok. Bizim Basri (Sönmez) o bölgede Yenibağlar gibi bir küçük kasaba oluşturdu. Bu bir avantajdır.” gibi, hem garip hem de iddialı bir cümle kurmuştu. Ben de bu sözleri köşeme taşımıştım. Birkaç gün sonra yine başka bir radyo söyleşisinde, Başkan Gedik benim yazımı canlı yayın sırasında okuyordu. Yani iddiasının arkasındaydı. Sonuç ne mi oldu?
DSP rüzgarı Bursa’da her yeri silip süpürdü ve belediyeleri kazandı. Aslında Yenibağlar konusu, dönemin Büyükşehir Belediye Başkanı Erdem Saker ile Osmangazi Belediye başkanı Basri Sönmez arasında ihtilaf yaratmıştı. Sönmez arkasına il başkanını aldığı için, kaçak yapılara elektrik ve su bağlayınca ortaya kocaman bir semt çıkmıştı. İşte o bölgeyi önceki gün görünce hem bu garip davranış, hem de, bu olaydaki iki kişi Gedik ve Sönmez’in erken vefatları beni geçmişe götürdü. Yenibağları’ın yeni hali de doğal olarak sevindirdi. Herhalde eski yapılar yıkılıp, yerine yenileri yapılmıştı. Şimdi önümüzde bir yerel seçim daha var. Yaklaşık dokuz ay sonra yine sandığa koşacağız. Bu kez, vaatlerden çok yapılanlara bakılacak şüphesiz. Yine de genel siyasetin, yereli etkileme payını da unutmayalım. Çünkü 1999 yerel seçimi, bölücü örgütün ele başı Afrika’da yakalanarak Türkiye’ye getirilmesi ile arkasına şiddetli bir rüzgâr alarak belediyeleri ve aynı anda yapılan milletvekili seçimini yani genel yönetimi de Bülent Ecevit’in Demokratik Sol Partisi’ne getirmişti. Bana geçmişi anımsatan bu küçük semt gezisi ile merhum Gedik, Sönmez ve Ecevit’i bir kez daha anmış oldum. Bunun yanında, önümüzdeki yerel seçimin neler getirebileceği ve en azından yeni yaşadığımız genel seçimin dengesini etkileme olasılığının da yabana atılmaması gerektiğini bir kez daha hatırlatmak istedim.
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
İSMAİL KEMANKAŞ
Hamitler Yeni Bağlar ve yeni Bursa
Önceki gün meslektaşım Ali Aydoğdu beni önce Yunuseli, sonra da Hamitler mevkiine isteğimi kırmayarak götürdü. 1962 yılında birkaç gece kaldığım Yunuseli köyünde şimdi dev bloklar yükseliyor. Gazetecilerin yapı kooperatifi ürünü bir bloğun dışında TOKİ evleri dikkati çekiyor. Aynı durum ikinci durağımız Hamitler ve civarında da benzer biçimde. Birkaç çeşitteki toplu konutlar, bu bölgeleri yeni bir Bursa’ya çevirmiş. 60 yıl önce üzüm bağları ve zeytinliklerin olduğu alanda binlerce insan yaşıyor. Hamitler civarında ve her yere hakim bir tepedeki “Macera Parkı” da buraların duvar süsü gibi duruyor. Gençler, çocuklar ev hanımları da bu yeni kent köşelerinin keyfini sürüyor. Bu görüntüler doğal olarak beni çok gerilere götürdü. Başta da belirttim öğretmen olan teyzemin tayini ile Yunuseli köyüne gitmiştik. Birkaç gece ben de kaldım. İşin en ilginç yanı o dönemde köyde elektrik bağlantısı bile yoktu. Bu gün bunu söylediğimde herkes garip karşılayacaktır. Neyse bunu bırakalım ve Yunuseli’nin dev yapılarını geçelim. Geçerken de şu hatırlatmayı yapmak istiyorum. Özellikle ellili yılların sonu ve altmışların başında, Piccinato Planı doğrultusunda, şehrimizin bazı bölgelerinde buradaki toplu konutlar gibi bu türün ilk örnekleri sergileniyordu. Ama “kooperatif” yöntemi ile yapılan binalar buradaki gibi göğe yükselmiyor, en fazla üç kata kadar çıkıyordu. Bu birinci husus. İkincisi de kooperatif yönetimlerinde patron, yönetim kurulu oluyor, devlet desteği ile kredi alınarak konutlar yapılıyordu. Sonra da ödemeye geçilerek tapular alınıyordu. Şimdiki gibi, TOKİ gelsin yapsın, bana da ucuza versin biçimi yoktu. Hem de kendi oluşturdukları yönetimler ile bu günkü gibi lütuf ile değil, kooperatif ortakları gururla ev sahibi oluyordu. Bu da iki…
Bu karşılaştırmama karşın, yine de bu bölgede TOKİ eliyle yapılan konutlar ve de devamında gerçekleştirilen Osmangazi Belediyesi’nin park ve diğer hizmetlerinin önemi yadsınamaz.
Ben sadece anılarıma ve gördüklerime dayanarak bir saptama yapmak istedim.
Bunları anımsayıp, anlatırken aklıma birden 1999 yerel seçimi öncesi, dönemin ünlü bir politikacısının çok ilginç bir tespiti geldi. Politikacı, o günün eski milletvekili ve dönemin ANAP İl Başkanı merhum Mehmet Gedik idi.
Bir seçimde kaçak yapı avantaj olur mu?
Söz konusu tarihteki yerel seçim öncesi ben de OLAY Gazetesi’nde makale yazarıydım. Dönemin ANAP İl Başkanı, katıldığı radyo programında, seçim tahmini sorulunca “Osmangazi de sorun yok. Bizim Basri (Sönmez) o bölgede Yenibağlar gibi bir küçük kasaba oluşturdu. Bu bir avantajdır.” gibi, hem garip hem de iddialı bir cümle kurmuştu. Ben de bu sözleri köşeme taşımıştım. Birkaç gün sonra yine başka bir radyo söyleşisinde, Başkan Gedik benim yazımı canlı yayın sırasında okuyordu. Yani iddiasının arkasındaydı. Sonuç ne mi oldu?
DSP rüzgarı Bursa’da her yeri silip süpürdü ve belediyeleri kazandı. Aslında Yenibağlar konusu, dönemin Büyükşehir Belediye Başkanı Erdem Saker ile Osmangazi Belediye başkanı Basri Sönmez arasında ihtilaf yaratmıştı. Sönmez arkasına il başkanını aldığı için, kaçak yapılara elektrik ve su bağlayınca ortaya kocaman bir semt çıkmıştı. İşte o bölgeyi önceki gün görünce hem bu garip davranış, hem de, bu olaydaki iki kişi Gedik ve Sönmez’in erken vefatları beni geçmişe götürdü. Yenibağları’ın yeni hali de doğal olarak sevindirdi. Herhalde eski yapılar yıkılıp, yerine yenileri yapılmıştı. Şimdi önümüzde bir yerel seçim daha var. Yaklaşık dokuz ay sonra yine sandığa koşacağız. Bu kez, vaatlerden çok yapılanlara bakılacak şüphesiz. Yine de genel siyasetin, yereli etkileme payını da unutmayalım. Çünkü 1999 yerel seçimi, bölücü örgütün ele başı Afrika’da yakalanarak Türkiye’ye getirilmesi ile arkasına şiddetli bir rüzgâr alarak belediyeleri ve aynı anda yapılan milletvekili seçimini yani genel yönetimi de Bülent Ecevit’in Demokratik Sol Partisi’ne getirmişti. Bana geçmişi anımsatan bu küçük semt gezisi ile merhum Gedik, Sönmez ve Ecevit’i bir kez daha anmış oldum. Bunun yanında, önümüzdeki yerel seçimin neler getirebileceği ve en azından yeni yaşadığımız genel seçimin dengesini etkileme olasılığının da yabana atılmaması gerektiğini bir kez daha hatırlatmak istedim.