Geçtiğimiz Pazar günü, CHP Genel Başkanı Özgür Özel, yurdun bir çok yerinde yaptığı mitinglerden birine, şehrimiz Bursa’da devam etti. Bursa’nın bu tür konulardaki yapısını ve bir muhalefet partisine bakış açısını bilenler kendisine anlatmıştır muhtemelen. Zaten eşi de Busalı imiş. En azından bu kentin, siyasetçilere bakış açısından söz etmiş olabilir. Daha önce de Bursa’ya gelen ve ilk kent lokantasının açılışında bulunan Özel, kent halkının bu tür konulara bakışını görmüş ve benimsemiş olabilir. Bu neden ile, “alanda kaç kişi vardı?” Bunun ne kadarı CHP yanlısı, ne kadarı diğer partilerin sempatizanı araştırmasına girmek pek doğru olmayacaktır, benim yaklaşımım böyle… Geçmişten beri bu şehir halkı, iktidar partisi hangisi olursa olsun, çok sıcak yaklaşım göstermezdi. Zaten “Eski Türkiye” döneminde, bu tür alanlara miting izlemeye gelenlerin sayısı ne artar ne de eksilirdi. Çünkü kadim şehrimizde öyle bir alışkanlık var ki, kaç nesil geçerse geçsin değişmeyen bir yanı vardı.

“Neme lazım, ben topluluk içinde görünmeden de izlerim söylenenleri. Tedbirimi alayım da ne olursa olsun. Hem de bir pazarım var onu da mitingde geçiremem” alışkanlığı bir türlü bitmezdi. Yine de Pazar günü yapılmasına karşın, Kent Meydanı oldukça dolu sayılırdı. Şimdi diyeceksiniz; hani Bursa sanayi şehriydi, Pazar günü yerine, örneğin bir cumartesi yapılsa bu mitinge daha az mı katılım olurdu? Normal olanı bir sanayi şehrinde çalışan kesim için Pazar en ideali. Zaten, Bursa’nın toplam nüfusuna bakınca, eskisi kadar sanayi çalışanı da bulmak şu günlerde çok zor. Esnaf zaten, her dönemin iktidarından yana görünür. Geriye, günümüzün gençliği kalıyor sadık partili olarak. Onlar da, eğitim sırasında ve sonrasındaki sıkışıklık ve umutsuzluk ile, genç lider Özgür Özel’in ardından koşturmayı seviyor. Bence Özgür Başkan’ın Bursa çıkarmasında bu gerçekler rol oynadı. Çünkü, bir 27 Mayıs öncesi yani 25 Mayıs’ta Bursa’da CHP mitingi yapmak da Özel’in atılganlığı ve bitmeyen enerjisi ile gerçekleşti. Çünkü; zaman hızla geçse de, Demokrat Parti’nin üç önemli isminin idamı ile sonuçlanan 27 Mayıs Askeri Darbesi, bu şehirde hiç unutulmaz. Tamam, o günlerde üzüntü ve ardından öfke ile siyasete bakan kuşak neredeyse kalmadı diyelim. Yine de onların çocukları , torunları en azından bu hazin darbeyi ve sonuçlarını öğrenmişlerdir. Benim gibi , o dönemde çocuk yaşta da olsa bu olayları hatırlayanların sayısı da yine de az değildir. Benim ailem de DP yanlısı idi, sonra da onun devamı saydığı Adalet Partisi’ne oy verirdi. Benim kuşağımdakiler, buna karşın görüşlerini değiştirmeyi başarabildi. Ama o günler yine de unutulmadı. Sonuç olarak, alandaki kalabalığın sayısı ile bakılamayacak kadar bir önemli toplantı idi Pazar günü yapılan. Hele, Tophane’ye asılan İmamoğlu posterleri sanki Bursa’nın siyasetteki yönünün değiştirdiğinin bir işareti gibi, dalgalanıp durdu gökyüzüne doğru. Sonuçta Özgür Özel acul tavrı ile, yılmadan, yorulmadan, yine bildik konuşmasını yaparak ve de alandaki gelişmeler ve halk ile ilişkisini hiç kesmeden yaptığı konuşma ile, yeni bir politikacı kimliğini, sözleri ile sanki büyük harfler ile çiziyor. Bence Bursa’nın bu ilgisi bile, partisinden çok onun bir başarısıdır diyorum. Unutmadan, miting sonrası bir gelişmeyi de aktarayım istedim. Balkondan Ankara-İzmir yolu diyebileceğimiz cadde, miting sonrası, katılımcıların araçlarının çokluğu nedeni ile, trafik, doğudan batıya hızla akıyordu. Bir süre sonra bir de baktım, bu akışın hızı ile batıdan doğuya gelenler ile sanki eşitlendi. İçimden gülümseme geldi ve kendi kendime “ Keyfine sadık ve Pazar alışkanlığını aksatmayan hemşerilerim, miting falan dinlemeden

bu kez batıdan, doğuya seyrederek evlerine doğru dönüyordu sanki !Belki de yanılmış olabilirim. Ama bu şehirde doğup, büyüyen, artık yaş almışların arısan girmiş bir olarak, benim Bursa seçmeni yorumum böyle.

Bursa’nın CeHaPe eğilimini de bilmem anlatabildim mi ?