Bir dalgınlık ya da bilgi sahibi olmadan yorum yapma alışkanlığı, iki üç gündür gündeme soktu AKP milletvekili Ayşe Böğürleri…Öyle bir gaf yaptı ki, kendisi mahcup olduğu gibi, partisinin de ağır eleştiri almasına yol açtı. Soyadı tipik olduğu için aklımda kalmış. Sonra hatırladım, milletvekili olmadan önce gazeteciydi sanırım…Hani sayısı bilinmeyen İktidar destekçisi gazetelerden birinde makale yazarlığı yapıyordu galiba…Bu nedenle ve görevini layığı ile yaptığı için, ödüllendirilmiş olmalı! Bu olayın üzerinden bir gün geçmişti ve ben bayram sonrası ilk kez çukur kahvedeyim. Dışarıdan bakınca içeride oldukça ilgi çeken bir konu tartışılıyor havası vardı. Merakla içeriye girdiğimde, bu kez kahkahalar yükseldi alçak tavana doğru. Baş rolde yine komik Tayfun vardı.

“ Kadın canlı yayında ama, nerede olduğunun ve de neyin tartışıldığını pek de farkında değildi galiba…İstanbul’daki bir ilçenin Cehepeli belediye başkanını da tutuklamışlar ya, işte konu buydu. Onun yerine bir başkan vekili seçimi için, belediye meclis üyeleri toplanmış ve oylamada Ak Parti ile MHP oyları ile İktidar partisinden genç biri başkan vekili seçilmiş. Ama galiba henüz tutuklu belediye başkanı, adı Hakan’dı galiba, yargılanıp ceza almadığı için, başkanlığı bitmemiş…İşte o konu konuşuluyordu televizyonda,AKP’li kadın milletvekili galiba sanki uykudan kalkmış gibi dedi ki;

“Hakan bey, aslında doğruyu yapmış, bizim partiye geçmiş ve seçimi kazanmış. Tebrik ederiz kendisini…” Herkes şaşırdı, sonra programda olan bir başka partili adam, “Ayşe hanım belediye başkanı parti değiştirmedi, tutuklu olduğu için, vekil seçimi yapıldı ve Cumhur ittifakı’nın adayı seçildi.” Kadın çok fena bozuldu, özür diledi falan…” Konuyu bilmeyen bizim kahvenin sakinleri de gülmeye başladı.Tayfun karşı masaya bakarak, Tahir abi bunlar nasıl milletvekili oluyo, hiçbir şeyden haberi yok gibiydi kadının …”

Tahir elindeki gazeteyi fırlatıp öbür masaya attı. “Oğlum, bunlar zaten Meclis’te de böyleymiş. Kanun hazırlanıyo, sonra oylama yapılıyo, çoğunluk olduğu için ellerini kaldırıyo , kanun geçiyo yani…

Bi şey bilmelerine gerek yok ki !” Bu kez şair Mikail kahkaha ile söz girdi.

“Ne güzel memleket, kaldır elini, indir elini, ay başında paralar cukkaya..”

Baktım işler karışacak söze girme ihtiyacı duydum. Etrafıma göz gezdirdim, herkes bu konuyla ilgileniyor ve oyun moyun yok. “Arkadaşlar,bazı vekiller bir dönem boyunca, kürsüye gelip on dakikalık bir konuşma yapmadan sezonu kapatıyormuş.Mesela, Meclis kavgalarının bir numaralı ismi Alpay Öcalan, kaç yıldan beri kürsüye çıkıp konuşma yapmamış. Onun yerine, muhalefet partilerindeki sert ve ters konuşan mensuplarını yumrukluma görevini yerine getiriyomuş. Zaten o vekillere fazla iş düşmüyormuş. Çünkü İktidarın kanun tekliflerini de Cumhurbaşkanlığı Yerleşkesi’ndeki uzman ve danışmalar hazırlıyormuş. Muhalafettekiler hep bunu eleştiriyo.”

Benim bu açıklamam, konuyu kapatmama neden oldu. Ardından gerçeklere döndü kahve sakinleri…Aslında pek de sakin değildiler. Çünkü bayramda yeni çıkmıştık. Bu nedenle, az ya da çok bir harcama olmuş ki, herkesin suratı sirke satıyordu. Marangoz Turan’ın yine mikserlik damarı tutmuş olmalı; “ Bırakın taraşı, kimler kurban kesti söyleyin bakalım, biz et met görmedik.”

Herkes sadece birbirine bakmakla yetindi. Çünkü anladığım kadarı ile kurban kesen de yoktu. O sırada oturduğu masada, hesap işlerine giren kahveci Oğuz’un arkası dönüktü. Mikail, arkası dönük olan Oğuz’u parmağı ile gösterip, bir de kesim hareketi yaptı. Tayfun fırsatı kaçırır mı, Hadi Oğuz söyle çayları, et getirmedin, bari çay içelim senden. Bak etrafına, durumu en iyi olan sensin”.Oğuz kızacaktı ama kendini tuttu, çünkü arkadaşlarını kızdırırsa ekmek teknesi iflasa gidiverirdi. “Tamam lan, dediğdin olsun çaylar benden olsun. Ama ikinci bardak herkesin kendi kesesinden…” Politika faslı bitmiş, geçim sıkıntısı hatırlanmış biçimde, çayını içen benim gibi evine doğru gitmeye başladı.