Bu ülke ve yaşadığımız bu güzel kent; çok önemli bir değerini yitirdi dün akşam…
Haberi alınca çok sevilen şarkısı Anlasana’da yer alan “Mevsimsiz çiçekler gibi, yarım kaldık “ adeta…Üzüntüden ne yapacağımı bilemedim bende bir an…20 Yıldır vücuduna giren amansız hastalığın son 4 yılda yeniden nüksetmesi nedeniyle hastaneye yatan “aydınlık yürekli sanatçı” İlhan İrem’i, ne yazık ki kaybetmiştik apansız…
Kim ne derse desin; kendi yolunun yürekli bir yolcusu ve bir müzik devrimcisiydi İlhan İrem…Onun 49 yıllık müzikal yaşamında yarattığı yapıtları anlamak için; “sözlerin ve müziğin derinliğine girip, şarkıyı içinde hissetmek gerekti” aslında…
“Sensizliğin acısını sen nereden bileceksin/Sen hiç sensiz kalmadın ki/Mevsimleri saymadın ki” gibi yüreğinin tam içinden gelen bu sözler, Anlasana’yı dinleyen insanın neresini dağlamazdı ki..?
İşte bu yüzden Türkiye’nin en iyi sanatçılarının başında geliyordu İrem…Duyguya müzik, müziğe anlam katıyordu şarkılarında…
BİLGE VE ERDEMLİ BİR SANATÇI PROFİLİ
1992 Yılında; kolayca tüketilen sanatsal değerlere ve toplumun giderek bozulan doğal dokusuna karşı anlamlı bir tepki başlatan, yıllarca TV ve radyolara çıkmayan ve bazı istisnalar dışında röportaj bile vermeyen sanatçı sadece konserlerinde sevenleri ile buluşmaya devam etti.
Yozlaşan ve tükenen değerlerimize karşı duruşunu SANATÇİ kimliği ile buluşturan cesur yüreklerden biri oldu İlhan İrem…Onurlu, bilge ve erdemliydi. Değerlerinin arkasında dimdik durdu hep…Bir şarkısı için 1 milyon dolar teklif eden kadın sanatçıya” Benim şarkılarım satılık değil” dedi.
İlhan İrem; bu kentin olduğu kadar tüm ülkenin de yaşayan en önemli sanat değeriydi. Aslında bizden biriydi o…Eski Adliye arkasındaki Hacılar Mahallesi Yeniyol Sokağın haşarı çocuğu…Bursa Koleji’nin romantik öğrencisi…Çelik Palas Oteli’nde çalan Orkestra Meltemler’in güzel sesli solisti…Burgaz sahillerinin ve Uludağ yollarının yakışıklı delikanlısı oldu hep bizim için… Yani İlhan İrem bu kentin öz çocuğuydu şehrin her yerinde ayak izleri olan…
Çatalfırın’daki bakkal Nahit Amca ile Mesude Teyze’nin çocuğu…İlkokuldaki Temel öğretmenin zeki ama yaramaz öğrencisi…Burgaz’daki bisiklet tamircisi Haydar Ağbi’nin dert ortağı…Uludağ Yolu’ndaki Safo Baba Restoran’ın sadık müşterisi…
Onun ayak izleri oldukça fazladır Bursa’da…Dilek Sineması’nda…Kükürtlü Çay Bahçesi’nde…Kültürpark’ta…Setbaşı-Postane turlarında…Mahfel’in ahşap masalarında…
Her yerde bir anısı vardı İlhan İrem’in…Çoğumuzun olduğu gibi…
“BAŞKALARI DA OKUSUN DİYE,BENDEN BANA MEKTUPLAR”
Dün akşam kaybettiğimiz İlhan İrem; müzik hayatına başladığı günlerden bu yana; 10 adet 45’lik plak ve 24 albüm yaparak,7 kitap yazarak ve 11 resim sergisi açarak yıllara meydan okudu adeta…7 Kez Altın Plak ödülü kazandı.Ülkemizdeki müzik otoriteleri tarafından “sıra dışı müzisyen ve yorumculardanbiri” olarak değerlendirilen sanatçı, yaşadığımız yüzyılın uzak ara önde koşan klasiklerinden biriydi. O bir efsaneydi zaten…
İlhan İrem; Türkiye’de son 30 yılda ortaya çıkan kültür yozlaşmasına karşı cesur bir direniş başlatarak, müzikalitesini asla değiştirmeden ve koyduğu prensiplerden taviz vermeden gösterdiği dik duruşu ile adeta müzik piyasasındaki “hap yap-para kap” devrine karşı savaş verdi. 3-5 Günde özü-sözü belli olmayan albümlerin yapıldığı bu ülkede; 40-50 yıllık şarkıları ile her zaman gönüllerde taht kurdu.
49 Yıllık sanat yaşamının özellikle son 25 yılında çok özel ve derinliği olan dinleyici kitlesi ile beraber olmanın keyfini yaşadığını belirten sanatçı, sulandırılmış popüler kültürün dışında kalmanın onuru ile insanlara umut ve aydınlık aşıladı hep…
Sanatçı verdiği röportajlarda” Hayatımda sadece sevdiğim ve seçtiğim insanlar var” diyerek sistemin kirinden ve pasından uzakta kendine has bir yaşamı seçtiğini vurgularken, yapıtlarını da “başkaları da okusun diyebenden bana yazılmış mektuplar” olarak yorumladı.
YÜREĞİNDEKİ BURSA AŞKI BAMBAŞKAYDI
İlhan İrem’in içinde büyük bir Bursa aşkı olduğunun da altını çizmeliyim. Sanatçı doğduğu bu kenti, çocukluk anılarını, burada geçen güzel yıllarını ve unutamadıklarını anlatırken bir başka insan oluyordu sanki…
İrem: ”Benim için Bursa’nın dünyaya geldiğim kent olmaktan daha başka anlamları var. Kendimle tanıştığım, duygularım ve yüreğimin şekillendiği yerdir Bursa…İlk aşklarımı yaşadığım sahiller ve sokakları ile benim için vazgeçilmezdir bu kent... En önemlisi de ilk bestelerimi yaptığım şehirdir; Bursa” derken gözlerinin dolduğunu görmüştüm İstanbul’da yaptığımız bir söyleşide…İşte öylesine seviyordu İlhan İrem, Bursa’yı…
Biliyorum ki; İlhan İrem Bal ağızlım adlı şarkısını, Uludağ Yolu’ndaki Aşıklar Gazinosu’nda yazmıştı. Yaşadığımız yüzyılın ilk 100 şarkısı arasına rahatlıkla girebilecek Anlasana ise; Burgaz Kireç Ocakları kayalıklarında sabaha karşı yazılmış ve bestelenmişti. Sanatçının Olanlar olmuş isimli şarkısı askerlik dönüşü Gölbaşı rampasında, Yazık oldu yarınlara ve Havalar nasıl sizin şehirde isimli şarkıları da Uludağ’ın yollarında-Marmara kıyılarında yazılmış ve de bestelenmişti.
Bu kentin her yerinde unutulmayacak şarkılar besteleyen İlhan İrem, işte bu şarkılarını 4 Haziran 2016’da Kültürpark AHT’de 5 bine yakın Bursalı ile hep bir ağızdan söylemişti beraberce…Yıllardır kendi kozası içinde gizlenerek yüksek kalitede besteler yaratan sanatçı, bu kez Mudanya kıyılarındaki deniz çırpıntılarını rüzgarlayıp, uzak derinliklerden sonsuz düşlere uçup giden şarkılar söyleyerek hasret gidermişti Bursa’daki sevenleri ile 6 yıl önce…
Bu şarkılarını söylerken; belki de heyecandan yüzü kızardı, elleri titredi ve tüyleri diken-
diken olmuştur mutlaka…Çünkü onun sanat performansı kriteri buydu her zaman…Bu doyumsuz keyfi yaşadığında da; bütün yoklukları yok sayıp, umutla yoluna devam etti bir kez daha…Işık ve sevgiyle…
Ama amansız hastalık; onu bizden ve yaşamdan koparana dek..!
Biliyorum; İlhan İrem’i kaybettik ama anıları ve şarkıları ile o hiç ölmeyecek.
İlhan İrem; söz yazarı, besteci ve yorumcu olarak özel bir insandı .İyi bir sanatçıydı, yazardı ve şairdi. Hatta 11 resim sergisi açabilecek kalitede bir ressamdı da…
Çünkü hayatı ilmek-ilmek dokumuş, yaşamın her anına sıra dışı bir anlam da kondurmuştu.
Kendisi ile röportaj yapma şansına erişen 10’a yakın gazeteci ve yazardan biri de bendim. Öyle herkese röportaj vermezdi sanatçı...Duyguları olmayanlarla değil, duyguları ölmeyenlerle birlikte olmayı seçiyordu çünkü…
Sanat yaşamının büyük bir bölümünde onun yol arkadaşı oldum bir gazeteci-yazar olarak…İstanbul’un yorucu havasından kaçarak “sığınağım” diyerek geldiği Bursa’da görüşürdük çoğunlukla…İstanbul’a gittiğimde de; mutlaka sakin bir AVM’de buluşurduk. Giderken ona Bursa’nın damak tadı olan Kestane Şekerini mutlaka götürürdüm. Çok severdi çünkü…Bursa’yı ve sanatı konuşurduk derinden…
Yazılarıma ve şiirlerime önem verir, bunların mutlaka bir platformda değerlendirilmesi gerektiğini söylerdi bir sanatçı objektifi ile hep…Hatta birlikte bir projemiz bile olacaktı onunla…Ama yaşam süresi yetmedi Sevgili Dostumun ne yazık ki…
2012 Yılı Kuruçeşme Konseri introsu olan Kıyılara Git isimli şarkısındaki gibi; “Eski fotoğraflardan yok oluyoruz birer-birer, gidiyoruz” diyerek yaşama hüzünlü bir şekilde veda etti.
Kendi gitti, şarkıları ve anıları kaldı bize yadigar…
Çok üzgünüm.Tüm sevenleri gibi, yokluğuna nasıl alışacağımı bilmiyorum. Sevgili Eşi Hansu Hanım ve Aldatmaz Ailesinin acısını yürekten paylaşıyorum.
Gittiği yer CENNETİ olsun İrem’in…Onu çok özleyeceğiz.
ÖZLÜ SÖZLER: İçinde utanmak kelimesi olmayan yeni bir lisan yaratıldı. Oysa biz denizlerin deniz, yağmurların yağmur, aşkların aşk ve insanların insan olduğu masumiyet çağlarından geliyoruz.(İlhan İREM)
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
BİNAY KAZAN
MEVSİMSİZ ÇİÇEKLER GİBİ YARIM KALDIK İNAN Kİ..!
Bu ülke ve yaşadığımız bu güzel kent; çok önemli bir değerini yitirdi dün akşam…
Haberi alınca çok sevilen şarkısı Anlasana’da yer alan “Mevsimsiz çiçekler gibi, yarım kaldık “ adeta…Üzüntüden ne yapacağımı bilemedim bende bir an…20 Yıldır vücuduna giren amansız hastalığın son 4 yılda yeniden nüksetmesi nedeniyle hastaneye yatan “aydınlık yürekli sanatçı” İlhan İrem’i, ne yazık ki kaybetmiştik apansız…
Kim ne derse desin; kendi yolunun yürekli bir yolcusu ve bir müzik devrimcisiydi İlhan İrem…Onun 49 yıllık müzikal yaşamında yarattığı yapıtları anlamak için; “sözlerin ve müziğin derinliğine girip, şarkıyı içinde hissetmek gerekti” aslında…
“Sensizliğin acısını sen nereden bileceksin/Sen hiç sensiz kalmadın ki/Mevsimleri saymadın ki” gibi yüreğinin tam içinden gelen bu sözler, Anlasana’yı dinleyen insanın neresini dağlamazdı ki..?
İşte bu yüzden Türkiye’nin en iyi sanatçılarının başında geliyordu İrem…Duyguya müzik, müziğe anlam katıyordu şarkılarında…
BİLGE VE ERDEMLİ BİR SANATÇI PROFİLİ
1992 Yılında; kolayca tüketilen sanatsal değerlere ve toplumun giderek bozulan doğal dokusuna karşı anlamlı bir tepki başlatan, yıllarca TV ve radyolara çıkmayan ve bazı istisnalar dışında röportaj bile vermeyen sanatçı sadece konserlerinde sevenleri ile buluşmaya devam etti.
Yozlaşan ve tükenen değerlerimize karşı duruşunu SANATÇİ kimliği ile buluşturan cesur yüreklerden biri oldu İlhan İrem…Onurlu, bilge ve erdemliydi. Değerlerinin arkasında dimdik durdu hep…Bir şarkısı için 1 milyon dolar teklif eden kadın sanatçıya” Benim şarkılarım satılık değil” dedi.
İlhan İrem; bu kentin olduğu kadar tüm ülkenin de yaşayan en önemli sanat değeriydi. Aslında bizden biriydi o…Eski Adliye arkasındaki Hacılar Mahallesi Yeniyol Sokağın haşarı çocuğu…Bursa Koleji’nin romantik öğrencisi…Çelik Palas Oteli’nde çalan Orkestra Meltemler’in güzel sesli solisti…Burgaz sahillerinin ve Uludağ yollarının yakışıklı delikanlısı oldu hep bizim için… Yani İlhan İrem bu kentin öz çocuğuydu şehrin her yerinde ayak izleri olan…
Çatalfırın’daki bakkal Nahit Amca ile Mesude Teyze’nin çocuğu…İlkokuldaki Temel öğretmenin zeki ama yaramaz öğrencisi…Burgaz’daki bisiklet tamircisi Haydar Ağbi’nin dert ortağı…Uludağ Yolu’ndaki Safo Baba Restoran’ın sadık müşterisi…
Onun ayak izleri oldukça fazladır Bursa’da…Dilek Sineması’nda…Kükürtlü Çay Bahçesi’nde…Kültürpark’ta…Setbaşı-Postane turlarında…Mahfel’in ahşap masalarında…
Her yerde bir anısı vardı İlhan İrem’in…Çoğumuzun olduğu gibi…
“BAŞKALARI DA OKUSUN DİYE,BENDEN BANA MEKTUPLAR”
Dün akşam kaybettiğimiz İlhan İrem; müzik hayatına başladığı günlerden bu yana; 10 adet 45’lik plak ve 24 albüm yaparak,7 kitap yazarak ve 11 resim sergisi açarak yıllara meydan okudu adeta…7 Kez Altın Plak ödülü kazandı.Ülkemizdeki müzik otoriteleri tarafından “sıra dışı müzisyen ve yorumculardan biri” olarak değerlendirilen sanatçı, yaşadığımız yüzyılın uzak ara önde koşan klasiklerinden biriydi. O bir efsaneydi zaten…
İlhan İrem; Türkiye’de son 30 yılda ortaya çıkan kültür yozlaşmasına karşı cesur bir direniş başlatarak, müzikalitesini asla değiştirmeden ve koyduğu prensiplerden taviz vermeden gösterdiği dik duruşu ile adeta müzik piyasasındaki “hap yap-para kap” devrine karşı savaş verdi. 3-5 Günde özü-sözü belli olmayan albümlerin yapıldığı bu ülkede; 40-50 yıllık şarkıları ile her zaman gönüllerde taht kurdu.
49 Yıllık sanat yaşamının özellikle son 25 yılında çok özel ve derinliği olan dinleyici kitlesi ile beraber olmanın keyfini yaşadığını belirten sanatçı, sulandırılmış popüler kültürün dışında kalmanın onuru ile insanlara umut ve aydınlık aşıladı hep…
Sanatçı verdiği röportajlarda” Hayatımda sadece sevdiğim ve seçtiğim insanlar var” diyerek sistemin kirinden ve pasından uzakta kendine has bir yaşamı seçtiğini vurgularken, yapıtlarını da “başkaları da okusun diye benden bana yazılmış mektuplar” olarak yorumladı.
YÜREĞİNDEKİ BURSA AŞKI BAMBAŞKAYDI
İlhan İrem’in içinde büyük bir Bursa aşkı olduğunun da altını çizmeliyim. Sanatçı doğduğu bu kenti, çocukluk anılarını, burada geçen güzel yıllarını ve unutamadıklarını anlatırken bir başka insan oluyordu sanki…
İrem: ”Benim için Bursa’nın dünyaya geldiğim kent olmaktan daha başka anlamları var. Kendimle tanıştığım, duygularım ve yüreğimin şekillendiği yerdir Bursa…İlk aşklarımı yaşadığım sahiller ve sokakları ile benim için vazgeçilmezdir bu kent... En önemlisi de ilk bestelerimi yaptığım şehirdir; Bursa” derken gözlerinin dolduğunu görmüştüm İstanbul’da yaptığımız bir söyleşide…İşte öylesine seviyordu İlhan İrem, Bursa’yı…
Biliyorum ki; İlhan İrem Bal ağızlım adlı şarkısını, Uludağ Yolu’ndaki Aşıklar Gazinosu’nda yazmıştı. Yaşadığımız yüzyılın ilk 100 şarkısı arasına rahatlıkla girebilecek Anlasana ise; Burgaz Kireç Ocakları kayalıklarında sabaha karşı yazılmış ve bestelenmişti. Sanatçının Olanlar olmuş isimli şarkısı askerlik dönüşü Gölbaşı rampasında, Yazık oldu yarınlara ve Havalar nasıl sizin şehirde isimli şarkıları da Uludağ’ın yollarında-Marmara kıyılarında yazılmış ve de bestelenmişti.
Bu kentin her yerinde unutulmayacak şarkılar besteleyen İlhan İrem, işte bu şarkılarını 4 Haziran 2016’da Kültürpark AHT’de 5 bine yakın Bursalı ile hep bir ağızdan söylemişti beraberce…Yıllardır kendi kozası içinde gizlenerek yüksek kalitede besteler yaratan sanatçı, bu kez Mudanya kıyılarındaki deniz çırpıntılarını rüzgarlayıp, uzak derinliklerden sonsuz düşlere uçup giden şarkılar söyleyerek hasret gidermişti Bursa’daki sevenleri ile 6 yıl önce…
Bu şarkılarını söylerken; belki de heyecandan yüzü kızardı, elleri titredi ve tüyleri diken-
diken olmuştur mutlaka…Çünkü onun sanat performansı kriteri buydu her zaman…Bu doyumsuz keyfi yaşadığında da; bütün yoklukları yok sayıp, umutla yoluna devam etti bir kez daha…Işık ve sevgiyle…
Ama amansız hastalık; onu bizden ve yaşamdan koparana dek..!
Biliyorum; İlhan İrem’i kaybettik ama anıları ve şarkıları ile o hiç ölmeyecek.
Hep sevenleri ile yaşayacak.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Eski fotoğraflardan yok oluyoruz birer-birer..!
İlhan İrem; söz yazarı, besteci ve yorumcu olarak özel bir insandı .İyi bir sanatçıydı, yazardı ve şairdi. Hatta 11 resim sergisi açabilecek kalitede bir ressamdı da…
Çünkü hayatı ilmek-ilmek dokumuş, yaşamın her anına sıra dışı bir anlam da kondurmuştu.
Kendisi ile röportaj yapma şansına erişen 10’a yakın gazeteci ve yazardan biri de bendim. Öyle herkese röportaj vermezdi sanatçı...Duyguları olmayanlarla değil, duyguları ölmeyenlerle birlikte olmayı seçiyordu çünkü…
Sanat yaşamının büyük bir bölümünde onun yol arkadaşı oldum bir gazeteci-yazar olarak…İstanbul’un yorucu havasından kaçarak “sığınağım” diyerek geldiği Bursa’da görüşürdük çoğunlukla…İstanbul’a gittiğimde de; mutlaka sakin bir AVM’de buluşurduk. Giderken ona Bursa’nın damak tadı olan Kestane Şekerini mutlaka götürürdüm. Çok severdi çünkü…Bursa’yı ve sanatı konuşurduk derinden…
Yazılarıma ve şiirlerime önem verir, bunların mutlaka bir platformda değerlendirilmesi gerektiğini söylerdi bir sanatçı objektifi ile hep…Hatta birlikte bir projemiz bile olacaktı onunla…Ama yaşam süresi yetmedi Sevgili Dostumun ne yazık ki…
2012 Yılı Kuruçeşme Konseri introsu olan Kıyılara Git isimli şarkısındaki gibi; “Eski fotoğraflardan yok oluyoruz birer-birer, gidiyoruz” diyerek yaşama hüzünlü bir şekilde veda etti.
Kendi gitti, şarkıları ve anıları kaldı bize yadigar…
Çok üzgünüm.Tüm sevenleri gibi, yokluğuna nasıl alışacağımı bilmiyorum. Sevgili Eşi Hansu Hanım ve Aldatmaz Ailesinin acısını yürekten paylaşıyorum.
Gittiği yer CENNETİ olsun İrem’in…Onu çok özleyeceğiz.
ÖZLÜ SÖZLER: İçinde utanmak kelimesi olmayan yeni bir lisan yaratıldı. Oysa biz denizlerin deniz, yağmurların yağmur, aşkların aşk ve insanların insan olduğu masumiyet çağlarından geliyoruz.(İlhan İREM)