Yediğimiz herzeler yüzünden Cenabı Hak bize öyle felaketler, musibetler, dertler veriyor ki; bizler bu hengamede cebelleşirken, yaratılış gayemizi unutuyor; kendi öz varlığımızdan da uzaklaşıyoruz. Kişinin kendini bilmesi kadar bir erdem olmadığı halde, bizler kendi iç sorunlarımızla boğuşurken dünyada ve çevremizde meydana gelen olayları salim kafa ile analiz edemiyoruz. Bu yüzden de hayrımızı ve şerrimizi de ayırt edemiyoruz. Aklımızı, ruhumuzu ve düşünce hayatımızı küçücük bir kibrit kutusuna hapsettiğimiz içinde, dışımızda var olan koskoca bir dünyayı da algılayamıyoruz. Halbuki bizim dışımızda cereyan eden seller, yangınlar, Afganistan, Suriye vs. gibi ülkelerdeki bu olaylar, bizim enerjimizi ve öz benliğimizi, içimize hapsettirdi. Bu olaylar karşısında debelenip dururken, bizim için önemli olan mukaddes gün ve gecelerimizi de unuttuk.
Çoğumuz içinde bulunduğumuz kaos ortamında yaşayıp giderken Müslümanın her yıl kutlaması gereken, 9 Ağustos Pazartesi günü idrak ettiğimiz 1 Muharrem Hicri Yılbaşı başlangıcını dahi unuttuk. Gerçi dini kaynaklı olan bu hicri yılbaşımızı bugüne kadar bizlere unutturdular. Bize hatırlatması lazım gelen ve bizden zannettiğimiz basın yayın organları ve medya grupları maddi menfaat kapma yarışına girdikleri için onlar dahi köşelerinde ve ekranlarında hicri yılbaşından pek söz etmediler.  
Müslümanlar için bu tür aylar ve günler bulunmaz bir nimettir. Önümüze kurtuluşun altın tepsi de sunulduğu fırsat günleridir. Bugünleri ihya babında Müslümanlar bir önceki yılın artı ve eksilerini iyi ve kötü amellerini İslam masası üzerine yatırırlar, yeni yıl için daha iyi kulluğun yollarını arayıp yapılması ve yapılmaması gereken amelleri tespit ederler. 
Zira yaşadığı hayatın ve ömrün hesabını kitabını yapmayan, sonunda ipin ucunu kaybederek müflis tüccar durumuna düşer. Peygamberimize müflis kimdir? Diye sorduklarında “Kıyamet günü nizam kurulduğunda sevabından çok günahı” olan kimseye denir buyurdu. Onun için her Müslüman kıyamet günü müflis duruma düşmemesi için hicri yılbaşının başladığı 1 muharrem gününde dünyadaki mizan terazisini kurarak, ibreyi artıya çekmesi gerekir. Bunun teşekkülü içinde gelecekteki yaşantısını daha hayırlı ve islamın istediği şekilde bir mecraya sokma gayreti içine girer.
İslam dini en son ve en mükemmel kuralları içeren, insan fıtratına uygun son dindir. Zaten Cenabı Hak ayetinde “Ben size en son din olarak İslamı seçtim” buyurmuştur. Bu dinin peygamberi Hz. Muhammed (SAV) de en son peygamberdir. En son olmak beraberinde mükemmellikleri de getirir. Onun içindir ki Medine İslam Devleti’nin ilk günlerinde Müslümanların kullandığı bir takvim yoktu. Miladi takvim Hıristiyan dünyasına has bir takvim olduğundan, onlara benzememek ve taklit etmemek açısından kullanılmamış ve zaten de ihtiyaç hissedilmemiştir.
Peygamberimizin vefatından sonra 4 halifeler devrinde topraklar genişlemiş, hele hele Hz. Ömer (RA) zamanında İslamiyet çok uzak şehir ve beldelere kadar ulaşmıştır. Bu büyüme ile birlikte teknik sorunlarda baş göstermeye başlamıştır. Örneğin bizzat Hz. Ömer (RA)’a çözüm için getirilen alacak borç senedindeki ödeme tarihi muharrem ayı yazmakta, alacaklı bu muharremi içinde bulundukları muharrem ayı olduğunu iddia etmekte, borçlu da gelecek senenin muharrem ayı olduğunu iddia etmiş, sonuç da çözümsüzlük doğmuştur. Yine yeni fethedilen şehirlere gönderilen valilere giden emirnamelerde talimatlarda sene yazılmadığı için, hangisi önce, hangi talimatın sonra geldiği hususlarında anlaşmazlıklar baş göstermiştir. Bunun üzerine Hz. Ömer (RA)’ın hilafeti zamanında Medine’de meclis toplandı. Hz. Ali (RA)’ın teklifi üzerine peygamberimizin (SAV) Mekke’den Medine’ye hicret ettiği Muharrem ayının 1’i hicri takvimin başlangıcı olarak kabul edildi. 
Devam edecek...