Göç eden yaban kazlarının havada süzülürken ‘V’ seklinde bir biçimle uçtukları görülür...
Bilim adamları kazların neden bu şekilde uçtuklarını araştırmışlar ve;
‘V’ seklinde uçulduğunda, uçan her kus, kanat çırptığında arkasındaki kuş için kolaylaştırıcı bir hava akımı oluşturduğu saptanmış...
Böylece ‘V’ seklinde bir uçuş biçimiyle uçan kaz grubu, birbirlerinin kanat çırpınışları sonucu ortaya çıkan hava akımını kullanarak menzillerine yüzde 70 oranında daha az enerjiyle daha uzun yol alarak ulaşıyorlarmış...
Yani tek başına gidebilecekleri maksimum yolu grup halinde daha kısa zamanda alıyorlarmış...
(Düşündüren öykülerden alıntı)
Çıkarım:
Belli bir hedefi olan ve buna ulaşmak için bir araya gelen insanlar, hedeflerine daha kolay ve çabuk erişirler.
Öykünün ilk işaret ettiği ders bu...
Bir kaz, ‘V’ grubundan çıktığı anda uçmakta güçlük çekiyor...
Çünkü diğer kuşların oluşturduğu hava akımının dışında kalmış oluyor. Bunun sonucunda, genellikle gruba geri dönüyor ve yolunu bu şekilde sürdürüyor.. Eğer kafamız bir kaz kadar çalışıyorsa; bizimle aynı yöne
gidenlerle birliği ve bilgi alış verişini sürdürmemiz, işbirliği yapmamız gerektiği ortaya çıkmaktadır...
Ama başlangıçta ‘V’ grubunun başında giden kaz hiç bir hava akımından yararlanamıyor...
Bu yüzden diğerlerine oranla daha çabuk yoruluyor..!
Bu durumda en arkaya geçiyor ve bu kez hemen arkasındaki kaz lider konumuna geçerek öne çıkıyor...
Ve bu değişim sürekli yapılıyor...
Böylece her kaz grubun her noktasında yer almış oluyor.
Ne ki yaratılış gereği zayıf olanlar telef oluyor..!
Ama bütün bunlara karşın yaptığımız her işi, yeri ve zamanı geldiğinde
başkasına bırakmak gerektiği gerçeğini değiştirmiyor bu durum..*
Uçuş, yani yol, hızı yavaşladığında gerideki kuşlar, daha hızlı gitmek üzere öndekileri bağırarak uyarıyorlar...
İşbirliğinin gerekliliği bu...
İlerlemek ve yol almak için kimi kez başkalarının uyarılarına gereksinim duyarız.
Bundan alınmamalıyız; tam aksine, böyle uyarıları gurup başarısı adına sevinç ve beğeniyle kabullenmeliyiz..
Gruptaki bir kuş hastalanır, güçten düşerse yahut bir avcı tarafından
vurulup uçamayacak duruma gelirse; düsen kuşa yardım etmek üzere
gruptan iki kaz ayrılır ve korumak üzere hasta-yaralı kazın
yanına gider...
Bu da dayanışmanın gereğidir...
Yeniden uçabilen (yahut ölürse, ölümüne kadar) onunla birlikte yaralı kuşu asla terk etmemeleri yaratılış gereğidir...
Bunun yanında kendilerine başka bir kaz grubu katılımda bulunursa hiçbir kaz grubu, kendilerine bu şekilde katılmak isteyen kazları reddetmemesi dayanışma ruhunun göstergesidir...
Toplumsal Dayanışma, bireylerin ve grupların ortak bir amaç doğrultusunda bir araya gelerek birbirlerine destek olmalarını ifade eden önemli bir kavramdır.
Bu kavram, toplumun sosyal yapısını güçlendirirken, bireylerin de yaşam kalitesini artıran bir etken olarak öne çıkmaktadır.
Bir topluluğu oluşturan insanların duygu, düşünce ve ortak değerlerinde birbirlerine karşılıklı bağlanması dayanışma olarak tanımlanır...
Grup içindeki bireylerin diğer bireylerle uyumlu ilişkilere girmesi ile ortaya çıkan duruma da sosyal dayanışma denir.
Sosyal dayanışma yaşamı kolaylaştırır...
Yorum Ekle
Yorumlar (0)
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
ORHAN KAPLAN
Adam olmak salt insanlara özgü müdür?
Göç eden yaban kazlarının havada süzülürken ‘V’ seklinde bir biçimle uçtukları görülür...
Bilim adamları kazların neden bu şekilde uçtuklarını araştırmışlar ve;
‘V’ seklinde uçulduğunda, uçan her kus, kanat çırptığında arkasındaki kuş için kolaylaştırıcı bir hava akımı oluşturduğu saptanmış...
Böylece ‘V’ seklinde bir uçuş biçimiyle uçan kaz grubu, birbirlerinin kanat çırpınışları sonucu ortaya çıkan hava akımını kullanarak menzillerine yüzde 70 oranında daha az enerjiyle daha uzun yol alarak ulaşıyorlarmış...
Yani tek başına gidebilecekleri maksimum yolu grup halinde daha kısa zamanda alıyorlarmış...
(Düşündüren öykülerden alıntı)
Çıkarım:
Belli bir hedefi olan ve buna ulaşmak için bir araya gelen insanlar, hedeflerine daha kolay ve çabuk erişirler.
Öykünün ilk işaret ettiği ders bu...
Bir kaz, ‘V’ grubundan çıktığı anda uçmakta güçlük çekiyor...
Çünkü diğer kuşların oluşturduğu hava akımının dışında kalmış oluyor. Bunun sonucunda, genellikle gruba geri dönüyor ve yolunu bu şekilde sürdürüyor.. Eğer kafamız bir kaz kadar çalışıyorsa; bizimle aynı yöne
gidenlerle birliği ve bilgi alış verişini sürdürmemiz, işbirliği yapmamız gerektiği ortaya çıkmaktadır...
Ama başlangıçta ‘V’ grubunun başında giden kaz hiç bir hava akımından yararlanamıyor...
Bu yüzden diğerlerine oranla daha çabuk yoruluyor..!
Bu durumda en arkaya geçiyor ve bu kez hemen arkasındaki kaz lider konumuna geçerek öne çıkıyor...
Ve bu değişim sürekli yapılıyor...
Böylece her kaz grubun her noktasında yer almış oluyor.
Ne ki yaratılış gereği zayıf olanlar telef oluyor..!
Ama bütün bunlara karşın yaptığımız her işi, yeri ve zamanı geldiğinde
başkasına bırakmak gerektiği gerçeğini değiştirmiyor bu durum..*
Uçuş, yani yol, hızı yavaşladığında gerideki kuşlar, daha hızlı gitmek üzere öndekileri bağırarak uyarıyorlar...
İşbirliğinin gerekliliği bu...
İlerlemek ve yol almak için kimi kez başkalarının uyarılarına gereksinim duyarız.
Bundan alınmamalıyız; tam aksine, böyle uyarıları gurup başarısı adına sevinç ve beğeniyle kabullenmeliyiz..
Gruptaki bir kuş hastalanır, güçten düşerse yahut bir avcı tarafından
vurulup uçamayacak duruma gelirse; düsen kuşa yardım etmek üzere
gruptan iki kaz ayrılır ve korumak üzere hasta-yaralı kazın
yanına gider...
Bu da dayanışmanın gereğidir...
Yeniden uçabilen (yahut ölürse, ölümüne kadar) onunla birlikte yaralı kuşu asla terk etmemeleri yaratılış gereğidir...
Bunun yanında kendilerine başka bir kaz grubu katılımda bulunursa hiçbir kaz grubu, kendilerine bu şekilde katılmak isteyen kazları reddetmemesi dayanışma ruhunun göstergesidir...
Toplumsal Dayanışma, bireylerin ve grupların ortak bir amaç doğrultusunda bir araya gelerek birbirlerine destek olmalarını ifade eden önemli bir kavramdır.
Bu kavram, toplumun sosyal yapısını güçlendirirken, bireylerin de yaşam kalitesini artıran bir etken olarak öne çıkmaktadır.
Bir topluluğu oluşturan insanların duygu, düşünce ve ortak değerlerinde birbirlerine karşılıklı bağlanması dayanışma olarak tanımlanır...
Grup içindeki bireylerin diğer bireylerle uyumlu ilişkilere girmesi ile ortaya çıkan duruma da sosyal dayanışma denir.
Sosyal dayanışma yaşamı kolaylaştırır...