Rızkını sırtında ağır yük taşıyarak kazanıyordu...

Ama her namaz sonrası;

-Yâ Rabbi, bana ne vereceksen hayırlısını ver, bir ekmek de olsa hayırlısından ihsan eyle, diye dua ediyordu.

Adamın hep aynı duayı yinelemesi, yanındakilerin dikkatini çekti.

Biri bir gün sormadan edemedi;

-Kardeşim, sen her namazdan sonra duada, ‘Yâ Rabbi, bana ne vereceksen hayırlısını ver, bir ekmek de olsa yine hayırlısından ihsan eyle’ diye yalvarıyorsun. Ekmeğin hayırsızı da mı olur ki?

Hamal yanıtladı;

-Birader, benim başıma geleni bir bilsen sen de aynı duayı yinelemekten kendini alamazsın.

Soruyu soran iyice meraklandı;

-Neymiş başına gelen, anlat da biz de duyalım.

Hamal, başına geleni anlatmaya başladı.

-Ben ekmeğini sırtındaki ağır yüklerin altında inleyerek kazanan bir insanım. Bir gün yine bir yokuş yukarı sırtımda ağır yükle çıkarken fena halde yorulduğumdan sırtımdaki yükü yere indirdim. Alnımdan damlayan terleri silerken içimden bir feryat koptu, dedim ki:

‘Hey yâ Rabbi, yediğim ekmeği bana ne kadar da zor veriyorsun. Ne olur, bu bir ekmeği şöyle oturduğum yerden kazanmayı ihsan eylesen de, böyle kan ter içinde kalmasam’

Tam bu dua ağzımdan çıkar çıkmaz, birden karşımda iki kişinin sille tokat dövüştüklerini gördüm. Dayanamadım, aralarına girip ayırırken birinden yediğim bir yumrukla yüzüm kan revan içinde kaldı, işte o sırada gelen polisler, beni de kavgacılardan biri zannederek doğruca hapse attılar.

Mahkemeye çıkıncaya kadar yattığım hapiste her gün bana ekmek veriliyordu. Sırtüstü yattığım yerde ayağıma gelen bu ekmeği sıkıntı ve üzüntüden yiyemiyordum. Kendi kendime diyordum ki, işte ne sırtında yük taşıyorsun, ne de alnından öyle soğuk terler akıyor. Sana oturduğun yerde bedavadan gelen ekmek. Zevkle yesen ya..! Ne var ki, dışarıda çalışarak alın teriyle kazandığım o ekmek, hapiste ayağıma gelen bu bedava ekmekten çok daha huzur verici ve lezzetliydi.

O zaman anladım ki, ben yanlış dua etmişim. Oturduğum yerden bir ekmek ver demişim, ama hayırlısından ver dememişim. İşte o günden bu yana dualarımda isteğimi değiştirdim. Rabbimden zahmetli de olsa hayırlısını, huzurlusunu vermesini niyaz ediyorum.

 (kısa Hikayelerden alıntı)

Kıssadan Hisse:

Her insan kendi dünyasında, kendi düşüncesinde dilediklerinin kendi istediği şekilde sonuçlanmasıyla mutlu olacağını düşünür.

Ancak hep unutulan bir şey vardır...

Ya düşündüğünüz ya da olmasını istediğiniz şey aslında sizin için hayırlı değilse, yukarıdaki öyküde olduğu gibi?

Düşünsenize çok istediğiniz bir evlilik yahut biri, belki de bir iş.

Çok para, başka bir ev belki de başka bir yaşam yeni arkadaşlar vs. İstemenin sınırı yoktur ve Yüce Rabbimizden isteyeceğiniz hiçbir şey ona ağır gelmez.  

Önemli olan hep hayırlısını istemektir.

Biz hiçbir şeyin aslını gerçek anlamda bilemeyiz, bizim bildiklerimiz O’nun yanında yok hükmündedir.

“Olur ki siz bir şeyden hoşlanmazsınız, hâlbuki hakkınızda o bir hayırdır. Ve olur ki bir şeyi seversiniz, hâlbuki hakkınızda o bir şerdir. Allah bilir, siz bilmezsiniz.” (Bakara, 2/216).

Bize her ne verirse her şeyin hayırlısını versin Allah’ım...