Son zamanlarda kendime “Acaba Göksel’in yeni şarkısı ne zaman çıkacak?” diye sormaya başlamıştım. Galiba hissetmişim ki karşıma geçen hafta “Haklıydın” şarkısının çıkışının duyurusu çıktı. Sonrasında o birkaç günün geçmesini heyecanla bekledim. Ve şarkı  yayınlandı. “Haklıydın” diyordu bu sefer Göksel.  Söz ve müziği kendisine ait olan, kendisinden başlayan bir hikayeyi bize sundu. “Bu hayatta bana doğru akmadın. Küçük bir ümide bile yer bırakmadın… Geceyle gündüz kadar başkaydık. Bir bütün olmaya korkardık…” Göksel, yeni şarkısında bu dizelerle dinleyicisine sesleniyor. Şarkıyı dinlediğimde çok etkilendim. Göksel’le aynı duyguları paylaştığımızı fark ettim. Hep böyle olmuştur zaten. Bu yüzden Göksel’i çok seviyor ve dinliyorum.

Göksel’i on yıldan beri dinliyorum ve o benim en sevdiğim sanatçı. Bundan on sene önce 14 yaşındaydım. Hayatı henüz keşfetmeye başlayan bir çocuktum. Televizyonda kanalları gezerken Altın Kelebek Ödül Töreni’ne denk gelmiştim. Kırmızı elbiseli bir kadın “Acıyor” şarkısını söylüyordu. İşte o an Göksel’i ilk kez dinlediğim andı. Dikkatimi çekti ve şarkıyı not aldım. Ertesi gün hemen şarkıyı indirip dinlemeye başladım. Tekrar dinledim, sonra tekrar dinledim. Ve baktım ki dinlemeden duramaz olmuşum. Sonra “Bende Bi’aşk Var” albümünün tamamını dinledim. Uzaktan, Aşkın Yalanmış, Yalnız Kuş ve nice güzel şarkılar vardı. O yazı hep bu albümü dinleyerek geçirmiştim. Zamanla Göksel’in önceki albümlerini keşfetmeye ve dinlemeye başladım.  “Hayat Rüya Gibi”, “Mektubumu Buldun mu?”, “Ay’da Yürüdüm”,” Arka Bahçem”, “Söz Ver”, “Körebe”, “Yollar”... Hepsinden ayrı bir keyif alıyordum.  Depresyondayım, Bi Seni Konuşurum, Karar Verdim,  Hastasıyım, Firar gibi pek çok şarkıyı defalarca dinledim.  2012’de liseye başlamıştım ve lise hayatım boyunca telefonumdaki şarkıların yüzde 70’ini Göksel’in şarkıları oluşturuyordu. Telefonumun zil sesi zaman içinde Uzaktan, Karar Verdim, Acıyor, Yalnız Kuş, Aşkın Yalanmış gibi pek çok Göksel şarkısı olarak değişiyordu. Telefonumda kendimden daha çok Göksel’in fotoğrafı vardı. Telefonumun ekranında onun fotoğrafı vardı. 2015’te “Sen Orda Yoksun” albümü çıktığında okuldan eve koşa koşa gitmiştim ve akşam uyuyana kadar tüm şarkıları dinleyebildiğim kadar dinlemiştim.  Çok güzel günlerdi.  Lise zamanlarımda yakın arkadaşlarım Göksel’in konusu açıldıkça bana “Gerçekten bu kadar seviyor musun bu kadını?” diye soruyorlardı. Evet, seviyordum, hala seviyorum. Çünkü Göksel’i dinledikçe çok mutlu hissediyorum. Onda kendimden bir şeyler buluyorum. Sanki birisi beni anlıyor, hissettiklerimi, yaşadıklarımı biliyor gibi geliyor.

Üniversiteye geçtiğimde yeni arkadaşlarıma da Göksel’i çok sevdiğimden ve sürekli dinlediğimden bahsetmiştim. Kasım 2016’da bir gece Göksel’i etiketleyerek “Ben seni çok sevdim” diye tweet atmıştım. Sabah uyandığımda telefonuma Göksel’in tweetimi beğendiği bildirimi gelmişti. O gün inanılmaz sevinmiştim. Resmen çocuk gibiydim. Okula gittiğimde sürekli Göksel’in profilini açıp benim tweetimi beğendiğini arkadaşlarıma gösteriyordum. Okulun en popüler çocuğuydum o gün. Çok sevinmiştim… Harika bir gündü.  2017 yılına gelmiştik. Göksel’in son albümünün üzerinden yaklaşık 2 yıl geçmişti. Sonrasında ilk teklisi “Tam Da Şu An”ı yayınlamıştı. Onu da çok sevmiştim, telefonumun zil sesi yapmıştım. Ardından geçen zamanda Göksel diğer tekli şarkılarını yayınladı. “Bu Da Geçecek, Hiç Yok, Ben Fena Aşığım, Lütufsuz Yaz, Çölde Bi’Vaha… Ve şimdi “Haklıydın”ı dinliyorum. Benim ilk dinlediğim Göksel şarkısı “Acıyor”du.  Aradan on yıl geçti ve en yeni şarkısı “Haklıydın” ı dinlerken de mutlu olmaya devam ediyorum.  Göksel’i farklı kılan bence şarkılarında kendinden bir şeyleri, duygularını, yaşadıklarını dinleyicisine sunması diye düşünüyorum. Bu bana çok samimi geliyor. Herkesin birbirine benzediği hatta benzemeye çalıştığı günümüzde Göksel kendi gibi olmayı seçtiği için bu kadar seviliyor ve bunu da hak ediyor.