İşte yeni bir yılın daha ilk ayının 12. gününü tamamlıyoruz. Günler birbiri ardına akıp gidiyor derin izler bırakarak insan yüreklerinde…
Omicron belası; tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde ve yaşadığımız kentte de oldukça etkili oluyor. Sağlık uzmanlarının büyük bölümü aşı üstüne aşı yapılmasını öneriyor. Bu arada gerçeklere sırtını dönerek yaşamayı hüner sayan bir bölüm insan da, aşıya karşı durmayı tercih ediyor.
4.250 TL’lik yeni asgari ücret reel sektörde biraz rahatsızlık yaratsa da, yaşanan hayat pahalılığı karşısında çalışanlara asla yetmiyor. Bu arada çalışanına verdiği asgari ücretin bir bölümünü el altından geri aldığı söylenen işverenlerin sayısının arttığını duyuyoruz Bursa iş dünyasında…Reel sektör belki de bu şekilde; 2.825 TL’den 4.250 TL’ye yükselen asgari ücretin maliyetlere yansımasını önlemeye çalışıyor olabilir ama çalışanlar ne yapsın..?
Hayat artık çok pahalı..!
İşsizlik de artıyor bir yandan…Artık iş aramaktan yorulan çoğunluğu üniversite mezunu gençler; ev kadını sıfatına yakın bir tanımlama ile ev genci olma aşamasında…İşsizlik bunaltıyor insanları…
İnanılmaz ekonomik ve sosyolojik gelişmeler bunlar…
İşte tam da bu realitenin ortasında; ben şimdi olaylara bir başka pencereden bakmaya çalışacağım. İnsani ve vicdani yönden tabii ki…
İŞSİZ GENÇLER NEREYE GİTMEK İSTİYOR..?
Bugünlerde düşünüyor musunuz hiç..?
Yaşamsal hedefleriniz ne kadar duygusal..!
Veya hayatınızdaki duygular, hedeflerinizin neresine kadar geliyor..?
Ne yani…Yoksa sizde; son yıllarda sayıları gittikçe çoğalan yoğun duygu küntlüğü yaşayanlardan insanlardan biri misiniz yoksa..?
Bilin ki; artık bu ve buna benzer sorularla daha fazla karşılaşıp, daha çok soru işareti oluşacak beyninizin bir yerlerinde..?
Ya da mantığınızın takozları engel olurken duygu beraberliğinize, sürecini künt yaşayan insanlardan biri olarak tamamlayacaksınız hayatınızın geri kalan bölümünü…
Ama artık bu hayat; acımasız çarkları ile düşler bile kurmamızı engelliyor. Türkiye’de insanlar; ekonomik durgunluklar, işsizlikler, işyeri kapanmaları, geçim sıkıntıları ve kredi kartı borcu gibi ekonomik sorunların yanı sıra sosyo-ekonomik boyutlu başka sorunlarla da boğuşuyor.
Çoğunluk mutsuz ve umutsuz…Umudumuz gençler bile, “bir başka ülkeye kapak atabilmenin” ince hesapları içinde…Burada kalacak gençler de KPSS ile bir devlet dairesine girip, yıllarını masa başında harcamanın telaşını yaşıyorlar sınavlar boyu…
Emekli ve yaşlıların büyük bölümü ise; 2.500 kusürlük maaşlara daha yeni ulaşabildi. Yıllarca 1.500-1.600 TL bandında maaş alan yüzbinlerce emeklimiz vardı bizim…İşte böylesine güç bir yaşam boyutunu içinde taşıyan ülkemiz insanları için de, “duygulanmak” aşırı lüks bir uğraş gibi geliyor hep…
SANAT DÜNYASINDA ÜRETİM AZALIYOR
Bazen duygusal olmak veya duygusal kalmak, yoğun bir toplumsal yük bile oluşturuyor duyarlı insanlarda…Birçok olay karşısında “bir taş gibi” olmayı hüner sayan insan çoğunluğumuz, ancak deprem, sel, trafik kazası ve yangın gibi toplumsal felaketlerde bir araya gelerek duygu yüklü yardımlaşmalara sahiplenebiliyor.
Hayret verici bir şekilde hem de..!
Ama başka zamanlarda; adeta duygularımızdan kaçıyoruz.
Çünkü artık kabul ediliyor ki ; duygular karın doyurmuyor..!
Bu durumu çevremdeki birçok şair, besteci, yazar, senarist, ressam ve görsel sanatçı arkadaşımda da gözlemleyebiliyorum. Üretim iyice kısırlaştı sanat dünyasında…
Müzik dünyasında “yeni beste üretimi” gittikçe azalırken, sanat dünyası bu duygusal küntlüğün içinde kendine yeni bir çıkış yolu arıyor. Şarkı sözü ve beste üretimi yok denilecek düzeye indiğinden, eski şarkılar evrile-çevrile COVER adıyla yeniden seslendiriliyor. Çoğunluğu genç sanatçılar eski şarkıları allayıp-pullayarak, yeni bir şey üretmişler gibi bunları sosyal medya platformlarına sürüyor. Temel bir yanılgı olarak yorumladığım bu olumsuzluk, artık insanların “samanlığın seyran olmadığı” görüşü ile de asla çelişmiyor.
Baksanıza; resim sergileri, şiir söyleşileri, film gösterileri gibi sanatsal etkinliklerbirer-birer yok oldu pandemi sürecinde…Ne zaman yeniden hız kazanacakları belli değil…
Para ve güç, her şeyin önüne mi geçiyor yoksa..?
HAYATIN DİREKSİYONU ELİMİZDE ASLINDA..!
Söyler misiniz bana; hayatımızdaki hedefler ne kadar duygusal..!
İnsani ve vicdani duygularınızdan ne haber..?
Biliyoruz ki; yaşadığımız dünya koşulları, bizleri daha çok maddi hedefler belirlemeye itiyor. Duygusal tatmin sağlayacak manevi hedefleri ise, “karın doyurmaz” gerekçesi ile ihmal ediyoruz çoğunlukla…Fakat zaman dilimleri içinde, kendimiz için koyacağımız hedefleri sağlıklı düşünmek ve sağlam koşullar yaratmak suretiyle dengede tutabiliriz.
Aslında hayatımızın direksiyonu elimizde…
Maddi ve manevi hedefler de ortada…Duygusal küntlük de göz ardı edilmemeli…
Direksiyonu dengede tutarak ve” bizi biz yapan” öz değerlerimizle çelişmeden, kendi adımıza yeni bir yaşam alternatifi yaratabiliriz. Böylece; bu ülkede ve bu kentte; bunca risk ve sorun ile baş başa kalındığında bile; “duygu küntlüğüne kapılmadan” daha insanca kararlara ulaşabiliriz belki de…
Bir kuş severek…Bir köpek-kedi alarak…Bir şiir yazarak…Yoksul bir aileye yardım ederek…Çok eski bir dostumuzu telefonla arayarak…Radyodaki eski bir şarkı eşliğinde demli bir çay içerek…Eskimemiş bir arkadaşınızla geçmişi yad ederek…
Hayatlarımıza renk ve anlam katabiliriz her şeye rağmen…
O zaman sakladığımız duygularımıza da sahip çıkarız, geleceğimize de…
Ama bir de şu hayat şartları, bizleri bu kadar zorlamasa..!
ÖZLÜ SÖZLER: İnsanları kitaplar gibi düşünün ve kapaklarına bakarak sakın aldanmayın. Asıl değerlerini okumaya başlayınca anlarsınız.(MEVLANA)
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
BİNAY KAZAN
YENİ ASGARİ ÜCRET VE DUYGUSAL KÜNTLÜK..!
İşte yeni bir yılın daha ilk ayının 12. gününü tamamlıyoruz. Günler birbiri ardına akıp gidiyor derin izler bırakarak insan yüreklerinde…
Omicron belası; tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde ve yaşadığımız kentte de oldukça etkili oluyor. Sağlık uzmanlarının büyük bölümü aşı üstüne aşı yapılmasını öneriyor. Bu arada gerçeklere sırtını dönerek yaşamayı hüner sayan bir bölüm insan da, aşıya karşı durmayı tercih ediyor.
4.250 TL’lik yeni asgari ücret reel sektörde biraz rahatsızlık yaratsa da, yaşanan hayat pahalılığı karşısında çalışanlara asla yetmiyor. Bu arada çalışanına verdiği asgari ücretin bir bölümünü el altından geri aldığı söylenen işverenlerin sayısının arttığını duyuyoruz Bursa iş dünyasında…Reel sektör belki de bu şekilde; 2.825 TL’den 4.250 TL’ye yükselen asgari ücretin maliyetlere yansımasını önlemeye çalışıyor olabilir ama çalışanlar ne yapsın..?
Hayat artık çok pahalı..!
İşsizlik de artıyor bir yandan…Artık iş aramaktan yorulan çoğunluğu üniversite mezunu gençler; ev kadını sıfatına yakın bir tanımlama ile ev genci olma aşamasında…İşsizlik bunaltıyor insanları…
İnanılmaz ekonomik ve sosyolojik gelişmeler bunlar…
İşte tam da bu realitenin ortasında; ben şimdi olaylara bir başka pencereden bakmaya çalışacağım. İnsani ve vicdani yönden tabii ki…
İŞSİZ GENÇLER NEREYE GİTMEK İSTİYOR..?
Bugünlerde düşünüyor musunuz hiç..?
Yaşamsal hedefleriniz ne kadar duygusal..!
Veya hayatınızdaki duygular, hedeflerinizin neresine kadar geliyor..?
Ne yani…Yoksa sizde; son yıllarda sayıları gittikçe çoğalan yoğun duygu küntlüğü yaşayanlardan insanlardan biri misiniz yoksa..?
Bilin ki; artık bu ve buna benzer sorularla daha fazla karşılaşıp, daha çok soru işareti oluşacak beyninizin bir yerlerinde..?
Ya da mantığınızın takozları engel olurken duygu beraberliğinize, sürecini künt yaşayan insanlardan biri olarak tamamlayacaksınız hayatınızın geri kalan bölümünü…
Ama artık bu hayat; acımasız çarkları ile düşler bile kurmamızı engelliyor. Türkiye’de insanlar; ekonomik durgunluklar, işsizlikler, işyeri kapanmaları, geçim sıkıntıları ve kredi kartı borcu gibi ekonomik sorunların yanı sıra sosyo-ekonomik boyutlu başka sorunlarla da boğuşuyor.
Çoğunluk mutsuz ve umutsuz…Umudumuz gençler bile, “bir başka ülkeye kapak atabilmenin” ince hesapları içinde…Burada kalacak gençler de KPSS ile bir devlet dairesine girip, yıllarını masa başında harcamanın telaşını yaşıyorlar sınavlar boyu…
Emekli ve yaşlıların büyük bölümü ise; 2.500 kusürlük maaşlara daha yeni ulaşabildi. Yıllarca 1.500-1.600 TL bandında maaş alan yüzbinlerce emeklimiz vardı bizim…İşte böylesine güç bir yaşam boyutunu içinde taşıyan ülkemiz insanları için de, “duygulanmak” aşırı lüks bir uğraş gibi geliyor hep…
SANAT DÜNYASINDA ÜRETİM AZALIYOR
Bazen duygusal olmak veya duygusal kalmak, yoğun bir toplumsal yük bile oluşturuyor duyarlı insanlarda…Birçok olay karşısında “bir taş gibi” olmayı hüner sayan insan çoğunluğumuz, ancak deprem, sel, trafik kazası ve yangın gibi toplumsal felaketlerde bir araya gelerek duygu yüklü yardımlaşmalara sahiplenebiliyor.
Hayret verici bir şekilde hem de..!
Ama başka zamanlarda; adeta duygularımızdan kaçıyoruz.
Çünkü artık kabul ediliyor ki ; duygular karın doyurmuyor..!
Bu durumu çevremdeki birçok şair, besteci, yazar, senarist, ressam ve görsel sanatçı arkadaşımda da gözlemleyebiliyorum. Üretim iyice kısırlaştı sanat dünyasında…
Müzik dünyasında “yeni beste üretimi” gittikçe azalırken, sanat dünyası bu duygusal küntlüğün içinde kendine yeni bir çıkış yolu arıyor. Şarkı sözü ve beste üretimi yok denilecek düzeye indiğinden, eski şarkılar evrile-çevrile COVER adıyla yeniden seslendiriliyor. Çoğunluğu genç sanatçılar eski şarkıları allayıp-pullayarak, yeni bir şey üretmişler gibi bunları sosyal medya platformlarına sürüyor. Temel bir yanılgı olarak yorumladığım bu olumsuzluk, artık insanların “samanlığın seyran olmadığı” görüşü ile de asla çelişmiyor.
Baksanıza; resim sergileri, şiir söyleşileri, film gösterileri gibi sanatsal etkinlikler birer-birer yok oldu pandemi sürecinde…Ne zaman yeniden hız kazanacakları belli değil…
Para ve güç, her şeyin önüne mi geçiyor yoksa..?
HAYATIN DİREKSİYONU ELİMİZDE ASLINDA..!
Söyler misiniz bana; hayatımızdaki hedefler ne kadar duygusal..!
İnsani ve vicdani duygularınızdan ne haber..?
Biliyoruz ki; yaşadığımız dünya koşulları, bizleri daha çok maddi hedefler belirlemeye itiyor. Duygusal tatmin sağlayacak manevi hedefleri ise, “karın doyurmaz” gerekçesi ile ihmal ediyoruz çoğunlukla…Fakat zaman dilimleri içinde, kendimiz için koyacağımız hedefleri sağlıklı düşünmek ve sağlam koşullar yaratmak suretiyle dengede tutabiliriz.
Aslında hayatımızın direksiyonu elimizde…
Maddi ve manevi hedefler de ortada…Duygusal küntlük de göz ardı edilmemeli…
Direksiyonu dengede tutarak ve” bizi biz yapan” öz değerlerimizle çelişmeden, kendi adımıza yeni bir yaşam alternatifi yaratabiliriz. Böylece; bu ülkede ve bu kentte; bunca risk ve sorun ile baş başa kalındığında bile; “duygu küntlüğüne kapılmadan” daha insanca kararlara ulaşabiliriz belki de…
Bir kuş severek…Bir köpek-kedi alarak…Bir şiir yazarak…Yoksul bir aileye yardım ederek…Çok eski bir dostumuzu telefonla arayarak…Radyodaki eski bir şarkı eşliğinde demli bir çay içerek…Eskimemiş bir arkadaşınızla geçmişi yad ederek…
Hayatlarımıza renk ve anlam katabiliriz her şeye rağmen…
O zaman sakladığımız duygularımıza da sahip çıkarız, geleceğimize de…
Ama bir de şu hayat şartları, bizleri bu kadar zorlamasa..!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ÖZLÜ SÖZLER: İnsanları kitaplar gibi düşünün ve kapaklarına bakarak sakın aldanmayın. Asıl değerlerini okumaya başlayınca anlarsınız.(MEVLANA)