Son zamanlarda Türklere hem sosyal medyada hem de gerçek yaşamda aşırı derecede ırkçılık ve ayrımcılık uygulanmakta.

Batılılar Türkiye'yi kendi dediklerini yapmaya zorunlu olan bir devlet gibi görmekte.

Ve istedikleri yapılmayınca da her türlü yola başvurarak sıradan Türk vatandaşlarını ezmeye çalışmakta.

Bu yeni bir şey değil ama özellikle de kendilerini medeniyetin beşiği sayıp da bunu yapmaları garip..!

Konu Türkiye’nin haklı olması yahut olmaması değil...

Türkiye’nin karşısında olan her güç onlar için adalet savaşçısı..!

* * *

Ne ki Türkiye’ye yapılan bu muamele karşın kendi içimizde de yabancı karşıtlığı gelişmekte.

Özellikle Suriyelilere ve Araplara karşı...

Yapılan araştırmalar bir ülkede yabancı karşıtlığını en çok o ülkelere sonradan gelenlerin kaşıdığı ve kışkırtmalarda öne çıkarttığı görülmekte.

Başlangıçta kendilerinin yaşadığı olumsuzlukları yeni gelenlerin de yaşaması gerektiği gibi bir durumun oluşturulmasına yol açmaktalar.

Oysa hiçbir insan doğup büyüdüğü toprakları, ailesini, yakınlarını, dostlarını, arkadaşlarını, çocukluğunu, gençlik anılarını geride bırakarak çoğu zaman “Ölüm yolcuğuna çıkma” anlamına da gelen başka ülkelerde gelecek aramak için yollara düşmez...

Mülteciler canları öyle istediği için yola çıkan seyyahlar yahut maceraperestler değildir kuşkusuz.

Tersine onları yerinden, yurdundan söküp savuracak kadar güçlü nedenler vardır.

Ki, sömürgecilikle başlayan ve emperyalizm çağıyla daha da sistemleştirilerek Afrika, Asya ve Latin Amerika’nın yer altı ve yer üstü servetlerinin yağmalanması amacıyla yürütülen savaşların, iç savaşların, askeri darbelerin, ekonomik ve siyasi istikrarsızlıkların yol açtığı birbiriyle iç içe geçmiş sayısız neden vardır.

* * *

Arap devrimlerinin tetiklediği gösteri ve protestolarla Mart 2011’de başlayan ve giderek şiddetlenen bir iç savaşa dönüşen Suriye krizi bu gün hala sürmekte...

Kriz, bölgesel bir kriz olmanın çok ötesinde uluslararası bir nitelik kazanmış durumdadır.

Suriye’den Türkiye’ye mülteci akışı, 29 Nisan 2011 tarihinde Suriye’deki çatışmalardan kaçan 250-300 kadar Suriye vatandaşının Türkiye topraklarına sığınma talebinde bulunmasıyla başladı.

Türkiye, 2009 yılında Suriye ile karşılıklı olarak almış olduğu vizeleri kaldırma kararı çerçevesinde mülteci krizi karşısında “açık kapı” politikasını benimsedi ve sığınmacıların barınması için Hatay ilinde kamplar kurdu.

Türkiye, Suriyeli sığınmacılara yönelik çabalarının, Suriye’deki krizin çözülmesi yönündeki siyasi çabaların yerini alamayacağının bilincindeydi.

Bu nedenle, öncelikle Başar Esad’ın reformlar yapması konusunda yoğun bir çaba gösterdi Türkiye.

Bu politika sonuç vermeyince, Suriye ile diplomatik ilişkilerini kesme kararı aldı.

BM’nin sorunun çözümü yolundaki çabalarına destek veren Türkiye, bölgesel ve uluslararası aktörlerin krizin çözümünde etkisiz kaldığını görerek, Suriye muhalefetini desteklemeye başladı.

* * *

Bu çerçevede, Esad rejimi güçlerine karşı savaşan Özgür Suriye Ordusu mensuplarının, Haziran 2011’den itibaren, Türkiye’ye girişine izin verdi.

Kriz derinleştikçe artan sığınmacı sayısı karşısında ise Türkiye-Suriye sınırının, Suriye tarafında, uçuşa yasaklı bir tampon bölge oluşturulması yönünde BM’deki çabalarını yoğunlaştırdı.

Bu gün gelinen noktada Suriye’de krizinin çözümüne yönelik girişimler artarak sürse de çözümü istemeyen güçlerin kışkırtmalarıyla çözümün çok yakında olmadığı ve mülteci krizinin süreceğini göstermekte.

Yarın sürdüreceğiz...